میاندوآب را سرزمین آبها نیز می نامند، سرزمینی دارای رودهای دائمی و فصلی که جغاتو و تاتائو نگین خروشان آن به شمار می روند.
متاسفانه آنگونه که شایسته است؛ حق شهید باکری در زادگاهش، میاندوآب ادا نشده است و لازم است این نقیصه جبران شود.
عادی انگاری بیماری کرونا بسیار نگران کننده جلوه می کرد تا اینکه کار خود را نیز کرد و وضعیت میاندوآب بعد از حدود دو ماه از زرد به نارنجی و پرخطر تغییر یافت.
به برکت پیروزی انقلاب اسلامی، امروز میاندوآب که روزگاری در آن پزشکان هندی به طبابت مشغو بودند امروز به قطب درمان در جنوب آذربایجان غربی تبدیل شده است.
معدن، بهعنوان یکی از مهمترین صنایع دنیا، میتواند زمنیه جذب سرمایه و توسعه اشتغال را فراهم کند؛ در این میان آذربایجان غربی با داشتن یک میلیون تُن ذخیره قطعی انواع مواد معدنی زمینهساز توسعه اقتصادی کشور است.
برای پیشگیری از بروز موج جدید کرونا و حفظ سلامت عزیزان خود لازم است تا از هرگونه ساده انگاری و عادی انگاری شرایط خودداری کرده و شهروندان همچنان دستورالعمل های بهداشتی را حفظ کنند.
میاندوآب شهری است که علی رغم همه پتانسیل ها و ظرفیت هایش، نتوانسته است به جایگاه واقعی و در خور نامش در استان و منطقه دست یابد.
بعد از گذشت نزدیک به هفت سال از آغاز طرح های مطالعاتی و دو سال بعد از کلنگ زنی این طرح، هنوز در مراحل اجرایی قرار داشته و عملیات ساحل سازی همچنان در حال اجراست.
واکسن ایرانی کرونا که این روزها تیتر اخبار و نقل محافل مختلف شده، توجه مردمی را جلب کرده است و مردم معتقدند واکسن ایرانی پشتوانه علمی و ایمنی بالایی دارد و علاقهمندی خود برای استفاده از واکسن داخلی را اعلام کردهاند.
خیرین میاندوآبی با همکاری مهدقرآن کریم میاندوآب در اقدامی نیک و خداپسندانه، تعداد ۵۰ کپسول اکسیژن تهیه و در اختیار بیماران کرونایی نیازمند قرار می دهند.