خدا عاقبت خیر برای شما بدهد که فرزند خود را در راه امام و خدا قربانی دادید

ودوود ابراهیمی سال ۱۳۴۲ به دنیا آمد، سختی روزگار را در معاش پدر تجربه کرده بود. به همین خاطر تا جایی که می‌توانست، به دستان پینه بسته پدر خیره می‌شد و هر آنچه در توان داشت در راه تحصیل علم و اعتقاد قدم برداشت.