به گزارش زرین خبر، میاندوآب، چهارمین دشت حاصل خیز کشور و شهری با نزدیک به 300 هزار نفر جمعیت در جنوب آذربایجان غربی و چهارراه ارتباطی شمال غرب با مرکز کشور بوده و شاید تنها شهرستانی در ایران باشد که نسبت جمعیت شهری و روستایی آن تقریبا برابر است.
میاندوآب، همانطور که از نامش بر می آید به معنی منطقه ای است که در میان دو روز قرار گرفته و به عبارتی بین النهرین است و این شهر را از آن جهت به این نام می خوانند که در میان دو رودخانه زرینه رود(جغتای) و سیمینه رود(تاتاوی) واقع است.
شهرستان میاندوآب به دلیل قرار گرفتن در مسیرارتباطی چند استان و کرویدور ارتباطی شمال غرب کشور، همه روزه شاهد ورود مسافران و گردشگران زیادی شده و همین موقعیت جغرافیایی منحصر به فرد میاندوآب و قرار گرفتن در بهترین نقطه آب و هوایی و در جنوب شرقی دریاچه ارومیه، بهره مندی از نعمت آب و خاک حاصلخیز سبب شده تا این شهر همواره مورد توجه قرار داشته باشد.
از مهم ترین شاخصه های جذب گردشگر برای یک شهر می توان به آثار تاریخی و باستانی، طبیعت، آب و هوا، فرهنگ و هنر، جاذبه های روستایی، مکان های مذهبی و.. نام برد که با نگاهی اجمالی به میاندوآب می توان تمام این فاکتورها و یا اکثریت آنها را مشاهده کرد.
از سوی دیگر امروزه صنعت گردشگری و جذب توریسم از بزرگترین و متنوع ترین صنعت های دنیا به حساب می آید و رشد آمار این صنعت ارتباط مستقیمی با توسعه شاخصه های اختصاصی آن دارد و بدون سیاست گذاری و تدوین اهداف و برنامه های علمی و جامع نمی توانیم شاهد رشد گردشگری بود.
میاندوآب طبیعت چهار فصل، تنوع آب و هوایی، فرهنگ ، هنر، صنایعی مانند فرش، روستاهای بکر و آداب و رسوم دیدنی و بسیاری موارد دیگر را دارد که تک تک آنها در صورت شناساندن می تواند برای گردشگران و حتی خود مردم این شهر وسوسه انگیز بوده و زمینه تولید و اشتغال فراوانی را در این شهر ایجاد کند که این موضوع همان مصداق اقتصاد مقامتی و توجه به تولید درون زا است.
میاندوآب علی رغم داشتن دو رودخانه خروشان و زیبا به نام های زرینه رود(جغتای) و سیمینه رود(تاتائو) در استفاده از این ظرفیت بالقوه، تاکنون ناتوان بوده و متاسفانه به دلایل متعدد از ظرفیت بالقوه ای که زرینه رود در اختیار این شهر قرار داده ، استفاده ای در راستای جذب توریسم نمی شود.
موقعيت طبيعي و جغرافيايي زرینه رود که در داخل این شهر قرار دارد، می تواند با اجرای طرح های گردشگری، شرايط مناسب برای گردشگران و در نتیجه آن درآمدزايي از صنعت توريسم را عاید میاندوآب نماید ولی متاسفانه هر زمان که مسئولان آمده اند تا طرحی برای این رودخانه اجرا کنند، طرح ناقص مانده و وارد فاز اجرایی نشده است.
بر اساس آمار اعلامی از سوی رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری میاندوآب، در نوروز امسال جاذبه های طبیعی با بیش از 90هزار و 90 بازدیدکننده، بیشترین آمار حضور و بازدید مسافران نوروزی را داشته و بعد از آن آثار تاریخی و فرهنگی با هشت هزار و 154 و جاذبه های دست ساز با هفت هزار و885 بیشترین بازدید را داشته اند که این افزایش آمار نسبت به سال گذشته، تنها به دلیل شناساندن ظرفیت های شهرستان بوده است و نشان می دهد در صورتی که بتوان میاندوآب را بهتر و بیشتر به مردم شناساند، بیشتر می توان از صنعت توریسم و جذب گردشگر بهره برد و در کنار شاهد رشد و شکوفای اقتصاد منطقه شد.
فرصت سوزی با بی توجهی مسئولان به زیرساخت های گردشگری
معضلی که می توان آن را یکی از دلایل غفلت از صنعت گردشگری در میاندوآب دانست، عدم توجه به زیرساخت های لازم برای جذب گردشگر است چرا که برای هر هدفی بستری و پیش زمینه ای جهت وقوع و بالفعل کردن آن احتیاج است.
اگر امروز شاهد موفقیت برخی از استان ها و شهرها در صنعت توریسم بوده ایم، این است که توانسته اند با تبیلغات وسیع و ایجاد زیرساخت های مناسب به موفقیتهای بسیاری دست یابند.
لازم است بیش از این از فرصت سوزی برای فراهم کردن زیرساخت ها خودداری کرده و از ظرفیت کم نظیر توریسم و گردشگری برای رشد و شکوفایی میاندوآب بهره برد تا به گفته داوود ندیم دبیر کمیته سرمایه گذاری کلان شهرهای کشور، میاندوآب بتواند نقش تبریز و دروازه اروپا را بازی کند.
با توجه به نامگذاری امسال به نام سال “اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال” می توان به خوبی با اندکی برنامه ریزی صحیح، از این موقعیت خاص و استراتژیک که ظرفیت نهفته ای در این شهرستان است، برای تحقق شعار سال در میاندوآب استفاده کرد.
میاندوآب از لحاظ ظرفیت تاریخی و گردشگری، هیچ کمبود ظرفیتی برای تبدیل شدن به مقصد گردشگری ندارد و با اندکی توجه می توان شاهد تبدیل شدن این شهرستان به قطب گردشگری و در نتیجه آن قطب اقتصادی منطقه شد.
سواحل رودخانه زرینه رود میاندوآب یک ظرفیت عظیم گردشگری و توسعه اقتصادی هست که قطعاً با اجرای طرح ساماندهی ساحل رودخانه زرینه رود و با ایجاد مجتمع های ورزشی و تفریحی و تجاری می توان آن را محقق نمود.
آثار و مناطقی مانند پل تاریخی میرزا رسول، مسجد طاق، موزه، داش تپه، غار جبکلو، آبشار زیبای اوزان در روستان اوزون اوبه، مناطق سرسبز و زیبای روستاهای اطراف مانند قمیشلو، جا‌ن آقا، چاخیراحمد، حیدرباغی و طبیعت زیبای بخش باروق و مرحمت آباد که باید در جهت شناساندن آنها تلاش نمود و آنها را به مسافران شناساند، تا هم در جهت توسعه اقتصادی از آنها بهره برد و هم شعار سال را بتوان در میاندوآب محقق کرد.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه