پوشش زنان شهر من؛ حلقه‌ی مغفول به نام طراحی لباس اسلامی

به گزارش زرین خبر به نقل از آناج، دیروز برای خریدن یک مانتوی تابستانی به پاساژهای تهران رفتم. بعد از نیم ساعتی گشت‌وگذار، متوجه شدم ورودم به بسیاری از فروشگاه‌های بزرگ و درندشت بیفایده است و روش خود را عوض کردم: وارد هر فروشگاهی که می‌شدم پیش از سرگرم شدن به جستجو در میان ده‌ها مدل متفاوت مانتو با قیمت‌های ارزان، متوسط و گران، از فروشنده رک و پوست کنده می‌پرسیدم که آیا در فروشگاه آن‌ها مانتویی که آستین‌های بلند (یعنی تا روی مچ) داشته و جلوی آن با دکمه بسته شود پیدا می‌شود؟

پاسخ اکثر فروشنده‌ها منفی بود، برخی از فروشنده‌ها هم دو سه مدلی داشتند که اکثرا طرح‌های قدیمی و به اصطلاح مدرسه‌ای بود. طرح‌های موجود با مشخصاتی که من می‌خواستم بیش از همه شامل مانتوهایی می‌شد که فروشنده‌ها آنها را «مانتوهای کارمندی» می‌نامیدند، که البته این طرح‌ها عمدتا گران قیمت بوده و از پارچه‌های شق‌ و رق و سنگینی تهیه شده بودند و برای استفاده عمومی چندان مناسب به نظر نمی‌رسیدند.

در گرمای بعد از ظهر خرداد تهران، آن هم در ماه مبارک رمضان (مثل قضیه مشکل در یافتن و خرید برخی تولیدات ملی که بسیاری اوقات در بازارهای تهران کارم به توسل و تضرع می‌کشد)، این بار هم در دل به امام زمانم متوسل شدم و سرانجام موفق به تهیه‌ی یک مانتوی تابستانی خنک آستین بلند گشتم که جلوی آن با دکمه بسته می‌شد!

در راه برگشت به زنان و دختران جوانی نگاه می‌کردم که اکثراً از همان طرح‌های فراوان موجود در بازار بر تن کرده بودند و در خیابان‌ها طنازی می‌کردند… بسیاری از زنان را می‌دیدم که با دست جلوی مانتوهایشان را که تنها با گره خوردن کمری در جلو بسته شده بود، گرفته بودند و این نشان از شرم و حیای آنها داشت. بیشتر که دقت کردم متوجه مواردی شدم که مشخصا دکمه‌ای مخفی توسط مصرف کننده در بخش جلو و پایین مانتوها تعبیه شده بود…

به راستی آیا همه مسئولیت دست‌های از آرنج عریان و پیراهن‌های جلو باز بانوان شهرم به عهده خود آنها بود؟ آیا می‌شود از همه دختران جوان توقع داشت که این طرح‌های رنگارنگ را ببینند و در رقابت در پوشیدن یکی از آنها با همسالانشان گرفتار نشوند؟ آیا همه زنان باحیای شهرم این فرصت و پشتوانه اعتقادی را دارند که ساعت‌ها به دنبال طرحی بگردند که آنها را بپوشاند؟

آیا در صورت نظارت بر بازار دوخت این لباس‌های وطنی برای داشتن ویژگی‌های حداقلی، زنان و دختران شهر من از این فروشگاه‌ها خرید نخواهند کرد و با پرداخت هزینه‌های گزاف برای خرید لباسهای بدن نما به مزون‌های شخصی خواهند رفت؟ طبیعتا این طور نیست. اکثر مردم ما آن چیزی را می‌خرند و می‌پوشند که در عمده فروشگاه‌های ما با قیمت‌های معمول عرضه می‌شوند. اما…

کار از سرچشمه خراب است…

انتهای پیام/