نهم ذی‌الحجه، روز عرفه است، روز نیایش و بندگی، روز آسمانی شدن دل‌ها و فرصتی برای بهره‌مندی از رحمت بی‌بدیل الهی .
عرفه یکی از روزهای سفارش شده است که در آن انسان با دعا و نیایش علاوه بر طلب عفو از خداوند متعال ارتباط خود را با معبودش بیشتر می‌کند و ائمه معصومین (ع) نیز مردم را به رازونیاز، تقویت و پیوند با سرچشمه کمالات الهی تشویق و ترغیب می‌کنند.
دعای عرفه امام حسین (ع) یکی از مناجات‌ها و دعاهایی است که در روز عرفه و در صحرای عرفات توسط امام حسین (ع) و همراهانش در بیرون خیمه‌ها خوانده شد و دارای جایگاه ممتاز و ویژه‌ای بوده و در واقع، ناب‌ترین و عمیق‌ترین معارف الهی و توحیدی در این دعا، بر زبان سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام جاری گشته است .
روز عرفه، روز اجابت دعا و تضرع به درگاه الهی است و دعای روز عرفه یکی از ادعیه مهم و پر از مفاهیم الهی که این دعا در روز عرفه توسط امام حسین (ع) قرائت شده و مفاهیم نابی دارد که نباید از آن غفلت کرد.
دعا جایگاه ویژه‌ای در آموزه‌های دینی و اسلامی دارد و خداوند نیز همه ادعیه بندگان خود را مستجاب می‌کند؛ بنابراین از دعا به‌ویژه دعای عرفه نباید غفلت کرد و روز عرفه روزی برای اجابت دعا و تضرع به درگاه الهی است؛ بنابراین باید از این فرصت برای دعا در راستای رفع مشکلات بهره ببریم.
روز عرفه، فرصتی برای مناجات و نیایش با پروردگار است و باید از روز عرفه به بهترین نحو استفاده کرد و فرصت رازونیاز با خداوند تبارک‌وتعالی را در این روز از دست نداد.
عرفه روز مناجات با پروردگار و تضرع به درگاه الهی است که ناب‌ترین و عمیق‌ترین معارف الهی و توحیدی در دعای عرفه وجود دارد.
روز عرفه یکی از روزهای سفارش شده است که در این روز انسان باید از فرصت مناجات استفاده کرده و با دعا و نیایش علاوه بر طلب عفو از خداوند متعال ارتباط خود را با معبود بیشتر کند.
دعای عرفه امام حسین (ع)، یکی از بهترین دعاهای این روز است که این دعا دارای جایگاه ممتاز و ویژه‌ای بوده و ناب‌ترین و عمیق‌ترین معارف الهی و توحیدی در این دعا وجود دارد.
در عرفه، دعا به استجابت نزدیک بوده و هر ناامیدی، امیدوار بر در خانه الهی دست‌هایش را به دعا باز می‌کند.
عرفه روزی است که حق‌تعالی بندگان خویش را به عبادت و طاعت خود فراخوانده و سفره‌های جُود و احسان خود را برای ایشان گسترانیده و شیطان در این روز خوار و حقیرتر و راندهتر و خشمناکترین اوقات خواهد داشت که باید این فرصت را غنیمت بشماریم و از آن استفاده کنیم.
روز عرفه روز توقف حاجیان در صحرای عرفات بعد از احرام است و حاجیان موظف‌اند که از اذان ظهر روز نهم ذی‌الحجه تا وقت نماز مغرب در این مکان توقف کرده و به دعا و نیایش بپردازند.
عرفات به مساحت ۱۸ کیلومترمربع در شرق مکه و در میان راه مکه و طائف قرار دارد که توسط کوه‌ها احاطه گشته گویی که انسان در میانی‌ترین نقطه هستی به پرستش معبود ایستاده است.
شیخ کفعمی در مصباح فرموده: «مستحب است روزه روز عرفه برای کسی که ضعف پیدا نکند از دعا خواندن و مستحب است غسل پیش از زوال و زیارت امام حسین – علیه‌السلام – در روز و شب عرفه و چون وقت زوال شد، زیر آسمان رود و نماز ظهر و عصر را با رکوع و سجود نیکو به‌جای آورد و چون فارغ شود دو رکعت نماز کند در رکعت اوّل بعد از حمد توحید و در دوم پس از حمد قُل یا اَیهَا الْکافِروُنَ بخواند. پس از آن چهار رکعت نماز گزارد در هر رکعت پس از حمد توحید پنجاه مرتبه بخواند.» این نماز همان نماز حضرت امیرالمؤمنین – علیه‌السلام – است.
مضامین دعای عرفه در حقیقت سخنان و اعترافات عاشقانه عارفانه بندگان با حق‌تعالی است. در این روز دست‌های نیازمان را بالا می‌بریم و از خدا می‌خواهیم تا غروب روز عرفه را با غروب گناهانمان قرین سازد.
محمد جلالی
