به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «زرین خبر»، شهرها بهعنوان محیطهای زندگی، کار و تفریح برای شهروندان، نقش مهمی در کیفیت زندگی افراد دارند.
مناسبسازی فضای شهری برای معلولان یکی از مهمترین جنبههای توسعه پایدار شهری است که به افراد دارای محدودیتهای جسمی اجازه میدهد تا به طور مستقل و با امنیت در فضاهای عمومی حرکت کنند.
در اینجا به بررسی راهکارهایی برای بهبود فضای شهری برای معلولان میپردازیم.
دسترسی بدون مانع: اولین گام در مناسبسازی فضای شهری، ایجاد دسترسی بدون مانع است که این موضوع حذف موانع فیزیکی مانند پلهها، سطوح ناهموار و موانع موجود در پیادهروها و عرضهها، نصب رمپها، آسانسورها و پلهبرقیهای مناسب برای ویلچرها، از جمله اقداماتی است که باید در نظر گرفته شود.
علائم و سیگنالهای قابلدرک: علائم و سیگنالهایی که برای افراد نابینا و کمبینا قابلدرک باشند، مانند کفپوشهای هدایتی و سیستمهای صوتی، باید در شهر نصب شده و همچنین، استفاده از نوشتههای بریل و علائم با کنتراست بالا برای افراد دارای مشکلات بینایی ضروری است.
حملونقل عمومی دسترسپذیر: وسایل حملونقل عمومی باید برای استفاده معلولان مناسبسازی شوند که این موضوع نیز شامل اتوبوسها، قطارها و تاکسیهایی است که دارای ورودیهای مناسب برای ویلچرها، صندلیهای مخصوص و سیستمهای اطلاعرسانی صوتی و تصویری هستند.
فضاهای سبز و تفریحی دسترسپذیر: پارکها، بوستانها و سایر فضاهای سبز باید دارای مسیرهای هموار برای ویلچرها و تجهیزات تفریحی قابلدسترس برای افراد معلول باشند که این امر به آنها اجازه میدهد تا از فضاهای باز و تفریحی بهرهمند شوند.
آموزش و آگاهیرسانی: آموزش و آگاهیرسانی به شهروندان در موردنیازهای افراد معلول و اهمیت مناسبسازی فضای شهری، برای تغییر نگرشها و ایجاد فرهنگی از همدلی و درک متقابل ضروری است.
مشارکت معلولان در تصمیمگیریها: مشارکت معلولان در فرایندهای تصمیمگیری مرتبط با طراحی و بهبود فضای شهری، اطمینان میدهد که نیازهای آنها بهدرستی درک و در اولویت قرار میگیرند.
بهبود فضای شهری برای معلولان نهتنها به افزایش دسترسی و استقلال آنها کمک میکند، بلکه به ارتقای کیفیت زندگی کل جامعه نیز منجر میشود و از سوی دیگر این اقدامات، شهرها را به مکانهایی دوستانهتر و فراگیرتر تبدیل میکنند که در آن همه افراد میتوانند به طور مؤثر مشارکت کنند.
میثم پاکروان
انتهای خبر/
ثبت دیدگاه