به گزارش زرین خبر، بار دیگر ماه رمضان، ماه میهمانی خدا فرا رسید و مومنان و مسلمانان به میهمانی خدا در این ماه فراخوانده شدند.
میهمانی خدا و آداب و رسوم ماه مبارک رمضان یکی از موضوعاتی است که ریشه در فرهنگ، اعتقادات و باورهای مردم آن منطقه دارد و در میاندوآب و آذربایجان نیز مانند همه کشورها و سراسر ایران، این ماه آداب و رسوم ویژه ای دارد.
نخستین ویژگی و مشخصه ماه مبارک رمضان روزه داری است که در این ماه بر اساس دستور خدواند، روزه بر همه مسلمانان واجب بوده و در قرآن از رمضان به عنوان ماهی که هر روز آن برابر با هزار روز بوده و به مبارکی آن نیز قرآن در آن ماه بر پیامبر اکرم (ص) نازل شده، یاد شده است.
از سوی دیگر همیشه در آستانه ماه مبارک رمضان، شهر حال و هوای خاصی به خود می گیرد، بازار برخی خوراکی ها و تنقلات مانند خرما، زولبیا و بامیه و آش و سوپ داغ می شود، فعالیت نانوایی های نان روغنی پز( ال چورکی) نیز برعکس ماه های گذشته از عصر شروع شده و این مکان شلوغ تر از همیشه می شود.
به پیشواز رمضان رفتن
برخی از میاندوآبی ها چند روز قبل از آغاز ماه رمضان یعنی روزهای آخر ماه شعبان را به نیت استقبال از ماه مبارک رمضان روزه می گیرند که به این کار، قاباقلاما یا به پیشواز رفتن می گویند.
غبارروبی از مساجد و خانه ها
ماه رمضان که نزدیک می شود، جوانان شروع به غبارروبی از مساجد می کنند و مردم نیز با خانه تکانی به استقبال ماه مبارک رمضان می روند و زنان در ماه رمضان مانند عید نوروز اقدام به غبارگیری از منازل می کنند.
سحری یا “اوباش دان لیق”
یکی از مشخصه های ویژه ماه مبارک رمضان، اوباشدانلیق یا سحری خوردن است که حدود یک ساعت قبل از اذان صبح انجام می شود.
درقدیم الایام رسم بر این بوده که روستائیان با زدن ضربه به دیوار همسایه، آنها را برای سحری خوردن از خواب بیدار می کردند که اگر چه این آئین در میاندوآب مشاهده نمی شود اما بنا بر شنیده ها در برخی از روستاهای اطراف این آئین هنوز هم وجود دارد.
در روستاهای میاندوآب در ماه رمضان، وسیله آگاه شدن مردم از اوقات شرعی، عمدتا به وسیله موذن های روستایی، حرکت ستارگان و بالاخره بانگ صبحگاهی خروس های محلی بوده است که امروزه با پیشرفت تکنولوژی این اقدام از طریق تلویزیون و رادیو است.
سفره احسان وافطاری
یکی دیگر از مشخصه های ویژه ماه مبارک رمضان، پهن شدن سفره احسان و افطاری است که در این ماه در همه جا مشاهده می شود.
اکثر خانواده ها، سعی می کنند حداقل برای یکبار در طول این ماه برای افراد فامیل و نزدیکان، افطاری بدهند.
افطار دادن به اندازه ای در بین مردم میاندوآب جایگاه دارد که هر یک سعی می کنند در این امر بر دیگری پیشی گیرند.
دادن افطاری های جمعی، برای مستمندان، هنوز هم، در میاندوآب در شب های ماه رمضان مرسوم است.
غذای افطار
آنچه که اغلب بر سر سفره های افطاری دیده می شود از نان های روغنی گرفته تا سوپ و خرماهای تزئین شده با گردو، پودر گردو، پنیر، سبزی، ماست، مربا، شیر برنج و انواع حلیم ها است که امروزه برخی از این اقلام جای خود را به خوردنی هایی مانند زولبیا وبامیه داده اند.
در گذشته آبگوشت از غذاهای مرسوم افطاری بوده است اما امروز افطاری ها تفاوت چندانی با دیگر نقاط کشور ندارد فقط آش دوغ و آش رشته مرسوم است وبیشتر افطاری ها با سوپ و پلو همراه است.
این تغییر شیوه هم به نوعی از نیت خیرخواهانه مردم حکایت دارد.
شب های پرفیض قدر و شب زنده داری
شب های احیا در این دیار از جایگاه ویژه ای برخوردار است مساجد، حسینه ها و مساجد همه از خیل مشتاقان وصال دوست و خریداران معرفت و تشنگان محبت و رحمت دوست آکنده و لبریز است.
استقبال از مراسم احیا شب قدر در میاندوآب شاید قابل مقایسه با هیچ جای دیگری ندارد، هزاران نفر از مردم این شهر در مصلی و خیابان های اطراف و مساجد و خانه ها به شب زنده داری و مراسم احیا شب قدر مشغول شده و نوای “سبحانک یا لا اله الا انت، الغوث الغوث خلصنا من النار یارب” سر می دهند.
کیسه دوزی
کیسه دوزی برای “لعن ابن ملجم” رسمی است که امروزه دیگر در میاندوآب مشاهده نمی شود و در این رسم معروف است که روز 27 ماه رمضان شب قصاص ابن ملجم است.
در این روز زنان برخی مناطق کیسه ای می دوزند که به کیسه “لعن ابن ملجم” یا کیسه “مراد” معروف است. در شب بیست و هفتم ماه رمضان با هر سوزنی که به این کیسه می زنند، یک بار به ابن ملجم لعنت می فرستند.
روز آخر ماه رمضان نیز روز زیارت اهل قبور و تهیه لوازم عید فطر است.
عید فطر و زکات فطریه
در شب عید فطر سرپرست خانواده با محاسبه میزان فطریه افراد آن را از قوت سالانه یا از پول توی جیب جدا کرده و در محل خاصی قرار می دهد و هریک از اعضای خانواده دست خود را بر روی این پول کشیده و می گویند فطریه ام را دادم.
در برخی از مناطق روستایی و شهری در روز پایانی ماه رمضان، بعد از ادای فریضه مغرب و عشا، آیین خداحافظی ماه رمضان برگزار می شود که این آیین شامل نمازهای مستحبی و دعاهاست.
بعد از برگزاری نماز عید در مسجد محل، مردم به دید و بازدید می روند و خصوصا به کسانی سر می زنند که نوعید دارند.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه