به گزارش زرین خبر، میاندوآب، شهری با نزدیک به 300 هزار نفر جمعیت، کوریدور ارتباطی شمال غرب کشور و در جنوب آذربایجان غربی واقع است.
این شهر یکی از بزرگترین و مهم ترین شهرهای آذربایجان غربی بوده که با پایتخت کشور 652 کیلومتر فاصله دارد و شاید تنها شهری در ایران باشد که نسبت جمعیت شهری و روستایی آن تقریبا برابر است.
میاندوآب، چهارمین دشت حاصل خیز کشور بوده و این شهر را از آن جهت به این نام می خوانند که در میان دو رودخانه زرینه رود(جغتای) و سیمینه رود(تاتاوی) واقع است.
مردم این شهر مسلمان و شیعه بوده و به زبان ترکی آذری سخن می گویند و در حالت کلی می توان گفت که تاریخ باشکوه میاندوآب مدیون موقعیت جغرافیایی آن است که این شهر در بهترین نقطه آب و هوایی و در جنوب شرقی دریاچه ارومیه قرار دارد و از سوغات این شهرستان می توان به فرش، قند، گلیم، حصیر و میوه جات نام برد.
میاندوآب به دلیل موقعیت جغرافیایی خویش، پل ارتباطی استان های آذربایجان غربی و شرقی، کردستان و زنجان محسوب شده و از نظر منابع طبیعی و کشاورزی نیز یکی از قطب های کشاورزی منطقه محسوب می شود تا جایی که نخستین کارخانه قند شمال غرب کشور بین سال های 1310 تا 1315 هجری شمسی در این شهر احداث شده است.
میاندوآب در گذر زمان بارها به عنوان پایتخت ملل و دول مختلف بوده است، از جمله پایتخت قوم بومی و ملل مانائیها به مدت 500 سال، مرکز اقتصادی مادها و پایتخت آتروپادگان، پایتحت زمستانی پادشاهان ایلخانیان(هلاکوخان) و هم چنین مرکز شغلی و اقتصادی اعراب مسلمان نیز بوده است.
نخستین پایتخت ایران
رحیم حاجی زاده عضو شورای شهر میاندوآب ، محقق تاریخ این شهرستان، از میاندوآب به عنوان نخستین پایتخت ایران نام می برد و می گوید نخستین کسانی که به ایران وارد شدند، این مکان را به عنوان پایتخت خود به دلیل آب و هوای معتدل، وجود خاک و آب انتخاب کردند.
درباره تاریخ میاندوآب گفته می شود که این شهرستان در زمان نادرشاه افشار روستای بزرگی بوده است و در جریان لشکرکشی نادرقلی، سپهسالار وقت ارتش ایران به آذربایجان در سال ۱۱۴۲ هجری قمری از قلعه میاندوآب نام برده شده‌است.
آقامحمدخان قاجار یک هزار تن از جوانان تنومند شهر کرمان را به سرکردگی مرتضی قلی خان کرمانی به تهران فرستاد و پس از آن به منظور مقابله با حملات کُردها به میاندوآب و سراب و برخی نقاط دیگر آذربایجان تبعید کرد.
این کرمانیان پس از چند نسل در جمعیت این شهرها حل شدند و حتی برخی شکل گیری میاندوآب را به مهاجرت این طوایف کرمانی ربط می دادند که میاندوآبی های اصیل این را انکار کرده و اعلام می کنند، میاندوآب قبل از مهاجرت کرمانی ها وجود داشته و این طوایف به این مکان تبعید شده اند.
در میاندوآب تا مدتی پیش محله‌هایی به نام محله کرمانی‌ها، سیرجانی‌ها، زرند، راه‌بُر ولک‌ها وجود داشت که برخی از آنها هم اکنون با عنوان کوی زرندی، کوی رابری، کوی بهی و… وجود دارند، البته گفتنی است برخی از این طوایف تا یک نسل پیش در میاندوآب هنوز به فارسی با لهجه کرمانی صحبت می‌کردند و از تاریخ نیاکانشان آگاه بودند.
زادگاه شهید باکری
میاندوآب، زادگاه سردار رشید اسلام، شهید مهدی باکری نیز هست و همین موضوع بر اهمیت فرهنگی و اجتماعی این شهر می افزاید.
شهید مهدی باکری در سال 1333 در شهرستان میاندوآب در یک خانواده مذهبی به دنیا آمد و در روز 25 اسفند سال 1363 و طی « عملیات بدر» به خاطر شرایط حساس عملیات، طبق معمول به خطرناکترین صحنه‌های کارزار وارد شد و در حالی که رزمندگان لشکر را در شرق دجله از نزدیک هدایت می‌کرد، تلاش می‌کرد تا مواضع تصرف شده را در مقابل پاتک‌های دشمن تثبیت کند که در نبردی دلیرانه، براثر اصابت تیر مستقیم مزدوران عراقی، ندای حق را لبیک گفت و به لقای معشوق نایل شد.
شهر دوچرخه ایران
عشق و علاقه مردم میاندوآب به دوچرخه انکار ناپذیر است و اگر آماری از تعداد دوچرخه ها در این شهر جمع آوری کنید در هر خانه ای حتما حداقل یک یا دو دستگاه دوچرخه در انواع مختلف مشاهده می کنید که اثبات گر این موضوع و نشان دهنده اهمیت این وسیله نقلیه در بین مردم این شهر است.
همین عشق و علاقه مردم میاندوآب به دوچرخه سبب شده تا از این شهر به عنوان “شهر دوچرخه ایر ان” یاد شود
میاندوآب، شهری با بیش از 200 اثر تاریخی و جاذبه طبیعی
این شهرستان دارای بیش از 200 اثر تاریخی و جاذبه گردشگری بکر و طبیعی است که در نقاط مختلف میاندوآب وجود داشته و شاید نمونه ای از آنها را به ندرت در کشور می توان پیدا کرد.
مسجد طاق میاندوآب
این بنا در کوچه طاق ، منشعب از خیابان 17 شهریور واقع است و به نظر میرسد که بین سالهای 1210 ـ 1200 هجری قمری توسط « احمد خان بیگلر بیگی » حاکم مراغه ساخته شده است.
داش تپه
داش تپه به اعتبار آثار قلعه مانندی که روزگاری بر فراز آن بوده و دهانه آن با وسایل و مصالح لازم و با نهایت مهارت مسدود شده است در کنار روستای داش تپه در حوالی میاندوآب قرار دارد . بین اهالی شهر مشهور است که قبر زرتشت پیامبر پاک آیین ایرانی درون این تپه قرار دارد .
پل تاتائو
این پل تاریخی در 5 کیلومتری میاندوآب بر روی رودخانه زرینه رود بنا شده است . این اثر که قدمت آن به دوره صفویه می رسد، در کنار جاده میاندوآب به ارومیه واقع شده است. این بنا به شماره 2068 در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
پل کوسه لر
پل کوسه لر در 10 کیلومتری شمال شرقی میاندوآب در مسیر جاده میاندوآب به شهر چهار برج در روستای کوسه لر بر روی کانالی به نام « آجی گوبی » که از زرینه رود منشعب است ، ساخته شده است . با توجه به نوع ساخت آن قدمت این پل به اواخر دوره قاجاریه برای ارتباط میان دو طرف کانال آب می رسد .
جاذبه های گردشگری شهرستان
رودخانه زرینه رود(جغتای)
این رودخانه که از داخل شهر میاندوآب می‌گذرد از رودخانه‌های پرآب می‌باشد، که اطراف این رودخانه از جمله تفرجگاهی اهالی در روزهای تعطیل می‌باشد.
رودخانه سیمینه رود(تاتائو)
رودخانه سیمینه رود از دیگر رودخانه‌های این شهرستان می‌باشد. که اطراف آن دارای مناظر سرسبز بوده و پل تاریخی میرزا رسول بر روی آن واقع می باشد.
لیلان چای
این رودخانه از کوههای سهند آذربایجان شرقی سرچشمه می‌گیرد و به این شهرستان سرازیر می‌شود
غارجبیکلو
درمحل روستای جبیکلوی به فاصله 25 کیلومتری شهرستان میاندوآب واقع شده است که یکی از جاذبه های طبیعی وگردشگری به شمار می رود.
آبشار اوزان
این آبشار درروستای اوزان به فاصله 70 کیلومتری از شهرمیاندوآب واقع شده است.
همه این آثار تاریخی و جاذبه های گردشگری مسافران نوروزی را فرامی خوانند تا خاطره ای زیبا در دفتر خاطرات آنها ثبت کنند.
ثبت دیدگاه