به گزارش زرین خبر به نقل از آناج،
محیط پیرامون نقش مهمی در تربیت کودکان و نوجوانان دارد؛ زیرا بخشی از آموزش به صورت مستقیم در مدارس به فرزندان داده می‌شود و بخش مهم‌تر، آموزش غیر مستقیم است که در برگیرنده‌ی آموزش عملی یا تقلید از والدین و اطرافیان است و از طریق رسانه‌ها مجلات و مراسمات آیینی و محلی صورت می‌پذیرد.
طبیعتا اگر بخواهیم فرزندانی صالح و حسینی داشته باشیم باید زمینه‌ی آشنایی و گرایش آنها به سمت تعلقات دینی و مذهبی را به صورت مطلوب مهیا نماییم و آگاهی آنان را نسبت به مسائل دینی از همان دوران خردسالی افزایش دهیم.
مساجد و هیئات مکان‌های برگزیده برای تامین خوراک فکری کودکان و نوجوانان به شمار می‌آید و والدین با حضور در مراسمات دینی و مذهبی می‌توانند به صورت عملی بسیاری از مولفه‌های آموزشی را به کودکان خود نشان دهند.
کوشنده در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آناج در این رابطه اظهار داشت: آیین‌های مذهبی پتانسیل قابل توجهی برای تربیت کودکان دارد و در صورتی که مسئولان برگزاری مراسمات هوشیاری کامل به خرج دهند خواهند توانست به صورت ایده‌آل از این ظرفیت برای کودکان بهره‌برداری کنند.
وی ادامه داد: کودکان به طور مستقیم الگوی عملی را از والدین می‌گیرند و هنگامی که توسط خانواده در محافل مذهبی حضور می‌یابد مسئله‌ای به نام معرفت و عشق به اهل بیت(ع) در ایشان شکل می‌گیرد.
این استاد دانشگاه اذعان کرد: مشارکت و حضور فعالانه کودکان در محیط‌های دینی همچون مساجد، حسینیه و هیئات مایه‌ی تقویت ایمان و نزدیک‌تر شدن آنها به حالت معنوی و ارزش‌های اخلاقی می‌گردد.
کوشنده یادآور شد: در کنار تشویق به حضور کودکان در محافل دینی باید از سوی دیگر توسط متولیان تدابیر ویژه برای بهره‌مندی هر چه بیشتر این طیف اتخاذ گردد.
وی ادامه داد: برای ایجاد انگیزه مثبت در کودکان آنها را در فعالیت‌های مساجد و هیئات مشارکت دهند و با سپردن کارهای کوچک حس رضایت‌مندی را تقویت نمایند و یا هنگام پذیرایی تاکید بر تقدم کودکان در نظر گرفته شود.
این استاد اخلاق متذکر شد: با بی احترامی به کودکان نباید آنها را از مساجد راند، اسلام دین رحمت است و جاذبه‌های آن هر کودک و بزرگ‌سالی را مجذوب خود می‌کند اما گاها بی‌مدیریتی منجر به وجود دافعه در محافل معنوی برای کودکان می‌گردد.
کوشنده اذعان کرد: باید شرایط حضور مادران را نیز به نحو مطلوب آماده کرد و به جای اعتراض به گریه و صدای فرزندان، به کمک آنها رفت تا مادر و فرزند از حضور در این مکان‌ها روی گردان نشوند.
این کارشناس مذهبی تاکید کرد: در بسیاری از شهرهای مذهبی گروه‌های دینی و مذهبی برنامه ویژه برای کودکان در نظر می‌گیرند تا در عین حضور در جامعه‌ی بزرگتر دینی بتوانند به زبان خود با دین آشنا شوند و هویت مذهبی خود را شکل دهند، متاسفانه در تبریز چنین موردی مشاهده نکرده‌ام.
یکی از مسائلی که ما برای آرامش روان و ساختار شخصیتی لازم داریم هویت دینی و اسلامی است و این امر تنها از طریق آموزش مدارس میسر نمی‌گردد. حضور در مجالس دینی نه تنها خوراک فکری لازم برای فرزندان را تامین می‌کند بلکه آنها را در مواجه با پوچی‌ها، شبهات و انحرافات بیمه می‌نماید.
لزوم حضور کودکان در محافل دینی مبرهن است اما آنچه همواره مورد غفلت قرار می‌گیرد، فراهم سازی بستر مناسب برای بهره‌مند حداکثری از این حضور است. مشارکت کودکان در آیین‌های دینی و مذهبی غالبا به همراه مادر صورت می‌گیرد و در صورتی که هنوز بسیاری از ظرفیت‌های دینی برای سهیم بودن زنان از مراسمات مذهبی فراهم نشده است نمی‌توان نسخه‌ی کاملی برای انتفاع کامل کودکان پیچید.
در بخش دوم این گزارش به آسیب‌شناسی کیفیت مراسمات و آیین‌های مذهبی برای قشر بانوان خواهیم پرداخت.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه