به گزارش زرین خبر، شاید عبارت “ماکت” و “ماکت سازی” را زیاد شنیده باشید، عبارتی که به نمونه و یا مقیاس کوچک از یک محصول و یا سازه صنعتی، عمرانی و… به همراه جزئیات گفته می شود و می‌تواند به عنوان یک محصول کلکسیونی بسیار ارزنده مورد استفاده قرار گیرد.
جمع‌آوری ماکت به عنوان یک آیتم کلکسیونی نیز از دیرباز مورد توجه علاقه‌مندان بوده و شاید شما هم جزو آن دسته از افرادی باشید که دوست دارید، کلکسیونی از انواع ماکت در مورد یک محصول مانند ماشین را در اختیار داشته باشید.
نگاهی به تاریخچه صنعت ماکت سازی به ویژه توجه به ماکت خودروها نشان می دهد که توجه به آن از اوایل قرن بیستم آغاز شده و شرکت های مهم اروپایی، آمریکایی و آسیایی در این زمینه در دهه های مختلف پا به میدان رقابت گذاشته اند که نشان دهنده اهمیت این صنعت است.
اما در این غوغای ماکت سازی شرکت های بزرگ در دنیا، یک دانش آموز خلاق و هنرمند در روستای سوگلی تپه میاندوآب هم در اتاق کوچک منزلشان رو به صنعت ماکت سازی آورده و ماکت هایی از خودروهایی سبک و سنگین ساخته که هر بیینده ای را به حیرت وا می دارد.
این دانش آموز که “محسن پابرجا” نام دارد و دانش‌آموز سال دوم رشته مکانیک است، با اینکه سن کمی دارد اما از کودکی به علت علاقمندی به الکترونیک و برق، اکنون به یک استادکار در سیم‌کشی ساختمان، تعمیر گوشی‌های تلفن همراه و مکانیک موتورسیکلت تبدیل شده است.
اما محسن در کنار همه این کارها، در صنعت “ماکت سازی” نیز یک هنر دیگر و پتانسیل و تفکر خلاقانه داشته و با کمترین امکانات و حتی بدون داشتن تجهیزات و میز مناسب کار، در یک اتاق کوچک در منزل روستایی‌شان ماکت انواع خودروهای سبک و سنگین به بهترین و حیرت انگیزترین نحو می سازد.
محسن در گفت و گویی که با خبرنگار زرین خبر داشت، اینگونه می گوید: در پایه ششم ابتدایی توانستم در آزمون مدرسه استعدادهای درخشان میاندوآب پذیرفته شوم و در سال سوم راهنمایی نیز در آزمون ورودی مدرسه نمونه دولتی در تبریز پذیرش شدم ولی به دلایلی نرفتم و هم‌اکنون نیز در هنرستان استاد شهریار میاندوآب واقع در کوی قره‌ورن در رشته مکانیک در حال تحصیل هستم.
وی با بیان اینکه از کودکی علاقه زیادی به هنر و حرفه داشته است، در خصوص آشنایی و نحوه ساخت ماکت خودروها گفت: در ابتدای شروع کارم در ماکت سازی، با اره مویی به صورت دستی ماکت‌ها را درست می کردم ولی با اینکه این شیوه کارهایم جالب در نمی‌آمد، باز هم علاقمندان خاص خود را داشت.
محسن افزود: از سال ۱۳۹۷ نیز به شکل حرفه‌ای به سراغ ماکت سازی رفته و پس از آشنایی با استادی در تبریز و با راهنمایی ها و الگو برداری، اقدام به ساخت ماکت خودروها در منزل می کنم.
این دانش آموز خلاق و هنرمند میاندوآبی با بیان اینکه پس از مدتی فعالیت اکنون صفر تا ۱۰۰ درصد کارهایم را خودم انجام می‌دهم، گفت: بعد از یادگرفتن کامل برش‌ها، طراحی ماکت را آغاز کردم که در مدت یکسال در برنامه اتوکد به طور کامل و بدون هیچ‌گونه آموزشی طراحی را نیز یاد گرفتم.
پابرجا با اشاره به کمبود امکانات مانند برش قطعات و رنگ آمیزی ، گفت: فقط برش قطعات ام دی اف و فلزی و رنگ آمیزی ماکت‌ها را با پرداخت هزینه در بیرون از منزل برایم انجام می‌دهند.
محسن به ویژگی ماکت‌های ساخته شده در مقایسه با شکل واقعی و مشابه خارجی آنها، گفت: ماکت‌هایی که می سازم بدون ایراد بوده و کاملا مشابه خودروی واقعی ساخته می‌شود و همه آپشن‌های آنها مانند سیم‌کشی، موتور، استارت، کابین، دیفر، گاردان به طور واقعی در آنها طراحی و ساخته می‌شود.
این دانش‌آموز خلاق با بیان اینکه هدف اصلی‌ام این است تا خودروهای واقعی را که توسط شرکت‌های خارجی مثل ژاپن انجام می‌دهند را تولید کنم، افزود: ماکت‌هایی را که می‌سازم،اسباب بازی کودکان نیست بلکه نمونه کوچک شده کامیون و یا خودروی واقعی است و با جزئیات کامل و با امکان کنترل از راه دور طراحی کرده که خیلی با کیفیت‌تر از نمونه‌های شرکت‌های خارجی هستند.
وی در خصوص نحوه سفارش‌هایش نیز گفت: برخی از دوستان و آشنایان که در شبکه‌های اجتماعی فعالیت دارند، تصویر و نمونه طرح‌هایم را بارگذاری می‌کنند و به این شیوه از نقاط مختلف کشور همچون شیراز، اهواز و ارومیه و… سفارش ساخت ماکت انواع خودرو سبک و سنگین را دریافت می کنم.
محسن در ادامه به انتظارات و درخواست خود از مسئولان نیز اشاره و تصریح کرد: برای توسعه کارم به حمایت و مساعدت مسئولان و سرمایه اولیه نیاز دارم تا با راه‌اندازی کارگاه بتوانم سفارشات خود را بسته به نوع طرح طی یک هفته و حتی کمتر به اتمام برسانم.
این دانش آموز خلاق با اشاره به اکنون به علت هزینه بالا و عدم توانایی مالی لازم، طرح‌های کمتری را کار می‌کند، اظهار کرد: اگر از سوی مسئولان حمایت شوم، در آینده می‌توانم به صورت مستقیم برای چهار نفر و به هفت نفر نیز به صورت غیرمستقیم با راه اندازی کارگاه ماکت سازی اشتغال‌زایی کنم.
وی گفت: به علت کمبود امکانات و نداشتن نیروی کمکی و برش و رنگ قطعات را در بیرون سفارش می‌دهم و از طرفی هم تعداد سفارش‌هایم کم است که با توسعه کار و راه‌اندازی کارگاه می‌توانم هم تعداد سفارش‌ها را بالا برده و هم اینکه هزینه‌ها را پایین آوریم.
محسن تنها یکی از هزاران نوجوان و جوان و دانش آموز خلاق میاندوآبی است که توانسته با نبوغ و استعداد خویش و بدون داشتن امکانات و تجهیزات لازم و پیشرفته همه را به تحسین وا دارد و قطعا در صورت حمایت مسئولان می تواند، کارهای بزرگتری انجام دهد.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه