به گزارش زرین خبر به نقل از دانا،
پوشش برای هر کشوری یکی از مصداقهای اصلی هویت افراد آن کشور است، در کشور ما نیز با توجه به دین و اعتقاداتمان حجاب جزئی جدانشدنی از این هویت است، و به همین دلیل است که مورد تهاجم فرهنگی قرار می گیرد، زیرا قطعا با تغییر نوع پوشش هر کشوری آرام آرام می توان به دیگر گزاره های فرهنگی آن کشور نیز رخنه کرد. بنابراین هم ما و هم دشمنانمان به خوبی می دانیم که این نوع نگاه به پوشش و حجاب تا چه حد مهم و دارای اهمیت است. اما گاهی بنظر می رسد که نهادهای دارای وظیفه در این میان؛ آن چنان که باید و شاید به این مهم توجه ندارند و گواه این سخن، ویترینهای رسمی بازار کشور است که پر است از آن چه که نمی توان آن را پوشش ایرانی- اسلامی نامید.
چادری که 250 هزار تومان برای بانوان آب می خورد
از مانتوهای جلو باز با قیمت های بسیار پایین گرفته تا چادرهایی که قطعا حجاب برتر هستند با قیمتهای بسیار بالا! و حالا خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل! که در چنین شرایط اقتصادی نابسامان و سخت کشورمان چگونه می توان توقع داشت که یک بانوی محجبه بتواند به راحتی ملزومات مورد نیاز خود را تهیه کند، در حالی که بنظر هنوز هم برای مسئولان نظام ما چادر و ملزومات عفاف و حجاب جز کالای تجاری بوده و فرهنگی محسوب نمی شود، وهمین می شود که هر چه دلار بالاتر برود پوشش بانوان نیز گران قیمت تر می شود! تا آن جا که چادر 80 هزار تومانی دیروز می شود پوشش 250 هزار تومانی امروز!
اسدالله سلیمانی، مدیر انجمن عفاف و حجاب در این رابطه به خبرنگار «راه دانا» گفته است که؛ «متأسفانه هر چند چادر نماد و هویت یک بانوی ایرانی است، اما کالای فرهنگی به حساب نیامده و به همین دلیل از حمایت کالاهای فرهنگی نیز برخوردار نیست، به همین دلیل در سال 97 علی رغم وارد کردن کالاهای فراوان، این کالای کاملا فرهنگی در سبد اجناس وارداتی قرار نگرفت.»
از دید سلیمانی همین قرار نگرفتن چادر در سبد کالای فرهنگی کار را برای تولیدکنندگان این عرصه تنگ کرده است، اما نتیجه این وضعیت نیز قطعا فشارش بر روی قشر متدین کشورمان است.
مجددا قیمت پارچه چادر مشکی 30 تا 40 درصد بالا رفته است
مدیر انجمن عفاف و حجاب معتقداست که در رابطه با موضوع حجاب و عفاف هیچ اقدام جدی صورت نگرفته و همین باعث شده است تا مخاطبان این حوزه باشرایط سختی مواجه باشند، سلیمانی در این رابطه با گلایه از مسئولان متولی در این حوزه بیان داشت که، «در سه سال اخیر، هم در بحث تولید داخل و هم در بحث واردات هیچ کمک و حمایتی از سوی دولت در رابطه با محصولات عفاف و حجاب صورت نگرفته است. این در حالی است که به علت گرانی و بالا بردن محصولات حجاب فاخر و عفیفانه، بانوان ما به ترمیم چادرهای قدیمی خود رو آوردهاند، الان مجددا قیمت پارچه چادر مشکی 30 تا 40 درصد بالا رفته است، و هیچ کس نیست که پاسخگوی بانوانی باشد که به دنبال حجاب هستند و توان خرید چادر ندارند.»
البته این فقط مربوط به چادر نیست بلکه دیگر ملزومات عفاف و حجاب نیز با قیمت هایی بسیار بالا عرضه می شود، در حالی که سکوهای فروش پر است از مانتوهای جلو بازی که با قیمتهای پایین در دسترس مشتریان قرار می گیرد، یا بهتر بگوییم آن قدر در دسترس است که گاهی بانوی ایرانی احساس می کند چاره ای جز انتخاب این گونه مانتو را ندارد، این در حالی است که کارگروه ساماندهی مد و لباس در وزارت ارشاد طبق قانون مصوب سال 85برای ساماندهی مد و لباس، برای ترویج فرهنگ استفاده از لباسهای با الگوی ایرانی اسلامی تشکیل شده است.
شفاپور دبیر این کارگروه در گفتگو با خبرنگار «راه دانا» بیان داشته است که، « اقدامات زیادی در ترویج فرهنگ استفاده از لباس های ایرانی اسلامی در کارگروه انجام شده است.،به عنوان مثال، ما در کشورمان اقوام مختلفی داریم که هر قومیتی لباس متناسب با فرهنگ خودش را دارد که ما تلاش کردهایم تا این لباسهای سنتی و نمونههای هنر ایرانی اسلامی از قبیل سوزندوزیها و رودوزیها را با لباسهای مدرن تلفیق کنیم و این باعث شده تا پوششهای زیبا و مناسبی طراحی و تولید شود.
وی در رابطه با چادر بیان داشت که، «در حوزه چادر هم، تاکنون انواع و اقسام چادرهای مشکی متنوع و پرمخاطب را طراحان ما طراحی و تولید کردهاند، همچنین انواع پوششهای مناسب و در عین حال زیبا و متناسب با هنجارهای اجتماع طراحی و به بازار عرضه شده است.»
البته شفاپور معتقد است که برگزاری جشنواره های عفاف و حجاب نیز قدم بسیار بزرگی در ترویج فرهنگ لباسهای ایرانی- اسلامی خواهد بود، او در این رابطه به خبرنگار «راه دانا» گفته است که، «از اسفندماه سال گذشته برنامهریزی کردیم که برای هفته عفاف و حجاب در تیرماه، اولین نمایشگاه اختصاصی (مستقل از نمایشگاههای دیگر) را به صورت تخصصی در محصولات عفاف و حجاب را برگزار کنیم؛ با دریافت آثار و انجام داوری، قرار شده است در سه بخش حمایت شود.»
شفاپور تصریح کرده که،« در بخش علمی ترویجی، مقالات و پایاننامههای برتر که با موضوع مد و لباس بودهاند، انتخاب شدهاند که از آنها حمایت میشود؛ در بخش رقابتی نیز مدهای متنوع در بخش چادر و دیگر لباسها انتخاب شده است؛ همچنین در بخش مسابقه زنده نیز قرار است گروههای سه نفره به طراحی و برش در حوزه مد و لباس اقدام کنند»
جشنواره خوب است اما کافی نیست!
دبیر کارگروه مد و لباس اما، باتشریح شرایط و بیماری کرونا به «راه دانا» خبر داد که، « قرار ما بر این بود که این نمایشگاه چهارشنبه 17 تیرماه در مصلای امام (ره) برگزار شود که به دلیل پیک کرونا، این مجوز داده نشد و لذا این جشنواره به صورت آنلاین و مجازی برگزار میشود که به محض آماده شدن کارهای اجرایی آنلاین، اعلام عمومی و به صورت مجازی برگزار میشود.»
البته که برگزاری جشنوارهها چه حضوری و چه مجازی خوب است اما یادمان نرودکه خروجیِ دستگاه های متولی این حوزه که شامل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت بازرگانی، سازمان صدا و سیما و دیگر ارگان ها و مراکز مربوط به این حوزه عملا ملموس و قابل دفاع نیست. قطعا تمام دستگاه هایی که از سال 84 تاکنون موظف شدهاند تا وظایفی را که شورای فرهنگ عمومیِ شورای عالی انقلاب فرهنگی برای آنها در حوزه حجاب تعیین کرده است، اجرا کنند، کوتاهی بسیار داشته اند که حالا با وضعیتی این چنینی مواجه هستیم!
سلیمانی در این رابطه به دانا گفته است که؛ «در حالی که هیچ گونه اهتمامی برای بهتر کردن شرایط برای بازار محصولات عفاف و حجاب وجود ندارد، طراحان مد و لباس نیز به بحث عفاف و حجاب کمتر توجه می کنند، حتی در این رابطه تلاشی برای ذائقه دهی صورت نمی گیرد.»
با توجه به صحبت مدیر عفاف و حجاب تازمانی که طراحان و حتی کارگروه مد و لباس به دنبال ترویج فرهنگ ایرانی- اسلامی به صورت کار بردی نباشند قطعا نباید انتظار داشته باشیم که بانوان ایرانی نیز انتخاب های بسیاری برای پوشش مناسب داشته باشند، سلیمانی معتقد است که نباید کارگروه و طراحان را مقصر دانست بلکه، در کل این وزارت ارشاد است که باید در این رابطه تصمیمات درست تری را اتخاذ کند، وی در این مورد بیان داشته است که؛ «من متأسفم که بگویم ریل گذاری وزارت ارشاد در کارگاه ساماندهی مد و لباس نیز در جهت حمایت از طراحان عفاف و حجاب نیست؛ این طراحان کاملا به سبکهای غربی طراحی می کنند، در واقع به این نوع طراحان نیز برای طراحی جدید نیازی نیست، زیرا این گونه طرحها در ژورنالهای غربی و ماهوارهها به فراوانی یافت می شود.»
وقتی ریل گذاری متولی اصلی حوزه فرهنگ کشور در حجاب رضایت بخش نباشد از دستگاههای دیگر چه توقعی می توان داشت!
اما ما به گزارش گرفتن در این حوزه اکتفا نکردیم و زمانی که ازمدیر انجمن عفاف و حجاب خواستیم تا به صورت مصداقی به ما بگویند که راه کار چه باید باشد که شاهد بسیاری از ناهنجاری ها در حوزه پوشش نباشیم بیان داشت که، «اگر امروز چادر و دیگر محصولات عفاف و حجاب یک کالای فرهنگی در نظر گرفته می شد، قطعا معاف از مالیات بوده و امتیازات محصولات فرهنگی نصیب این حوزه و در نهایت نصیب مصرف کننده میشد.»
وی در همین راستا از مجلس درخواست کرد تا در این رابطه جدی تر ورود پیدا کنند، و خاطرنشان کرد که؛ «از آقای قالیباف و به خصوص آقای آقاتهرانی درخواست دارم تا در کمیسیون فرهنگی مجلس بحث کالای فرهنگی حجاب را تصویب کنند تا مشکلات این حوزه تا حدی برطرف شود و بانوان بتوانند چادرهای با کیفیت و مناسب بر سر کنند، حق بانوان ایرانی بر سر کردن چادرهای بی کیفیت با قیمتهای نامناسب نیست.»
بنظر می رسد که فراهم کردن شرایطی برای تهیه راحت تر چادر و دیگر ملزومات عفاف و حجاب، اقدامی حداقلی برای ترویج پوشش ایرانی- اسلامی و کمترین قدردانی از بانوان ایرانی است که با عفت و حجاب خود تلاش می کنند تا در وضعیت کنونی امروز با این همه تهاجم های فرهنگی قدمی برای سلامت جامعه خود بردارند. اما در حال حاضر حتی اگر از وضعیت سطح شهر و وضعیت حجاب بانوان بگذریم، کافی است تا به برچسبهای قیمتی روسری، چادر و مانتوهای پوشش دار نگاهی بیندازیم تا متوجه شویم آیا به همان اندازه که در این وضعیت حجاب و پوشش عفیفانه دغدغه بانوان ایرانی است دغدغه متولیان و مسئولان این حوزه هم هست یا خیر؟
قطعا بهبود مشکلات اقتصادی این حوزه می تواند مرهمی اندکی بر گرفتاری های این حوزه باشد ولی بر همگان پوشیده نیست که قطعا برنامه ریزی های بلند مدت و بنیادی تر در حوزه پیچیده فرهنگ و جدیت و عزم جدی مسئولان تمامی حوزه ها می تواند در این خصوص راهگشا باشد. تا مسائل فرهنگی اولویت نخست سیاست گذاران کشور نباشد، امیدی به حل ریشه ای مشکلات نباید داشت.
قطعا امسال نیز هفته عفاف و حجاب با برگزاری مجازی نمایشگاه های دستوری و پر کردن بیلان کاری مسئولان برگزار خواهد شد، اما دغدغه آن برای دلسوزان این حوزه باقی خواهد ماند!
انتهای پیام/