به گزارش زرین خبر، بار دیگر تقویم تاریخ ورق خورد و به نوروز و سال جدید قدم نهادیم و بهار دل انگیز و بلبلان نغمه خوان نوای شادی سر دادند که بهار آمد.
با شروع سال نو و حتی چند روزی پیش از بهار، تعدادی از هموطنان در ایران عزیزمان، بار سفر بسته و راهی مسافرت شدند تا دو سال پس از شیوع کرونا که شاهد کاهش مسافرت ها در ایام تعطیلات نوروزی بودیم، با مساعد شدن شرایط، امسال شاهد افزایش سفرهای نوروزی هستیم.
در این میان، شهرستان میاندوآب در استان سرسبز و زیبای آذربایجان غربی نیز با آثار تاریخی و مناطق بکر گردشگری که در دل خود داستانها و خاطره‌های زیادی از گذشتگان به ارث دارد، یکی از مقاصد جاذب برای مسافران و گردشگران نوروزی بوده و بی صبرانه به انتظار گردشگران نشسته است.
میاندوآب، چهارمین دشت حاصل خیز کشور بوده و در شمال غرب ایران و در کوریدور ارتباطی شمال غرب کشور با مردمانی مسلمان،شیعه، خونگرم و مهمان نواز که به زبان ترکی آذری سخن می گویند، ما بین دو زرینه رود(جغاتو) و سیمینه رود(تاتائو) زندگی می کنند.
تاریخ باشکوه میاندوآب مدیون موقعیت جغرافیایی آن است که این شهر در بهترین نقطه آب و هوایی و در جنوب شرقی دریاچه ارومیه قرار دارد و از سوغات این شهرستان می توان به فرش، قند، گلیم، حصیر و میوه جات نام برد و از نظر منابع طبیعی و کشاورزی نیز یکی از قطب های کشاورزی منطقه محسوب می شود تا جایی که نخستین کارخانه قند شمال غرب کشور بین سال های ۱۳۱۰ تا ۱۳۱۵ هجری شمسی در این شهر احداث شده است.
مورخان می گویند که میاندوآب در گذر زمان به عنوان پایتخت ملل و دول مختلف بوده است، از جمله پایتخت قوم بومی و ملل مانائیها به مدت ۵۰۰ سال، مرکز اقتصادی مادها و پایتخت آتروپادگان، پایتحت زمستانی پادشاهان ایلخانیان(هلاکوخان) و هم چنین مرکز شغلی و اقتصادی اعراب مسلمان نیز بوده است.
میاندوآب چهارمین دشت حاصلخیز کشور است که در زمان نادرشاه افشار قصبه بزرگی بوده است و در جریان لشکرکشی نادرقلی، سپهسالار وقت ارتش ایران به آذربایجان در سال ۱۱۴۲ هجری قمری از قلعه میاندوآب نام برده شده‌است اما رحیم حاجی زاده، تاریخ نویس میاندوآبی که درباره تاریخ این شهر تحقیق می کند، از میاندوآب به عنوان نخستین پایتخت ایران نام می برد و می گوید نخستین کسانی که به ایران وارد شدند، این مکان را به عنوان پایتخت خود به دلیل آب و هوای معتدل، وجود خاک و آب انتخاب کردند.
جریان مداوم آب و حاصلخیز بودن خاک های این منطقه، وجود هوای معتدل، حاکی از آن است این منطقه از دوران باستان مطمح انسان های اولیه بوده و سابقه طولانی سکونت انسانی دارد.
مسجد طاق میاندوآب
مسجد طاق میاندوآب در سال ۱۲۰۲ هجری قمری در دوره قاجاریه به دستور احمد خان بیگلربیگی داماد فتحعلیشاه قاجار بنا شده و دارای ۹ شبستان طاق ضربی با اجرهای ۴۰ سانتی متر در ۴۰ سانتی متراست که در فهرست آثار ملی به شماره ۱۹۴۹ به ثبت رسیده است .
داش تپه
وجود تپه ای به نام “داش تپه” در این شهرستان نشان از تاریخ باشکوه میاندوآب و تمدنی کهن دارد ولی تاکنون بسیار ناشناخته مانده و یا از آنها سخن نگفته شده است.
داش تپه به اعتبار آثار قلعه مانندی که روزگاری بر فراز آن بوده و دهانه آن با وسایل و مصالح لازم و با نهایت مهارت مسدود شده است در کنار روستای داش تپه در حوالی میاندوآب قرار دارد و بین اهالی شهر مشهور است که قبر زرتشت پیامبر درون این تپه قرار دارد .
پل تاتائو
این پل تاریخی در ۵ کیلومتری میاندوآب بر روی رودخانه سیمینه رود(تاتائو) در کنار جاده میاندوآب به ارومیه بنا شده و قدمت آن به دوره صفویه می رسد و این بنا به شماره ۲۰۶۸ در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
پل کوسه لر
پل کوسه لر در مسیر جاده میاندوآب به چهار برج در روستای کوسه لر بر روی کانالی به نام « آجی گوبی » منشعب از زرینه رود، ساخته شده است و با توجه به نوع ساخت آن قدمت این پل به اواخر دوره قاجاریه برای ارتباط میان دو طرف کانال آب می رسد .
رودخانه زرینه رود(جغاتو)
وجه تسمیه نام میاندوآب، قرار گرفتن بین دو رودخانه است که زرینه رود(جغاتو) و سیمینه رود(تاتائو) نام دارند و از آنها به عنوان رگ های حیاتی دریاچه ارومیه نام می برند.
رودخانه زرینه رود(جغاتو) از داخل شهر میاندوآب می‌گذرد و از رودخانه‌های دائمی و پرآب می‌باشد، که اطراف این رودخانه و سواحل آن از جمله تفرجگاهی اهالی در روزهای تعطیل می‌باشد.
رودخانه سیمینه رود(تاتائو)
رودخانه سیمینه رود(تاتائو) نیز دیگر رودخانه میاندوآب است که پل تاریخی تاتائو نیز بر روی این رودخانه احدا شده و در ایام مختلف سال، پذیرای مسافران و گردشگران است.
چهل پله اسلام تپه
در جوار روستای اسلام تپه (شاه تپه) در مسیر میاندوآب به چهاربرج، تپهٔ صغره‌ای وسیعی قرار گرفته که ظاهرا محل استقرار حاکمی بوده است.
آثار موجود بر روی این کوه شامل طاق و پله بوده است که در خود کوه حجاری شده‌اند حدوداً ۳۶ عدد پله به سمت داخل کوه حجاری شده و بر بالای پله‌ها بصورت ار یب و موازی با پله طاق گهوارهای تراشیده شده است. این اثر به دلیل تعدد پله‌ها به قیرخ پلله نیز مشهور بوده و قدمت آن به هزاره اول قبل از میلاد می‌رسد.
غارجبیکلو
غارجبیکلو یکی از آثار گردشگری و طبیعی است که درمحل روستای جبیکلوی به فاصله ۲۵ کیلومتری میاندوآب واقع شده است و یکی از زیبایی های طبیعی وگردشگری در ایام مختلف سال به شمار می رود.
در کنار اینها باید آثاری تاریخی مانند قلعه هلاکو خان، قلعه جان آقا، قلعه بختک، سد نوروزلو را هم اضافه کنید می توان به قدمت تاریخی این شهر پی برد.
اینجا، زادگاه باکری است
در بعد فرهنگی و اجتماعی، میاندوآب، زادگاه سردار رشید اسلام، افتخار ایران و آذربایجان، شهید مهدی باکری نیز هست که در سال ۱۳۳۳ در شهرستان میاندوآب در یک خانواده مذهبی به دنیا آمد و در روز ۲۵ اسفند سال ۱۳۶۳ و طی « عملیات بدر» براثر اصابت تیر مستقیم مزدوران عراقی، ندای حق را لبیک گفت و به لقای معشوق نایل شد.
شهر دوچرخه ایران
میاندوآب به شهر دوچرخه ایران نیز معروف بوده و عشق و علاقه مردم میاندوآب به دوچرخه بی حد و حصر است به گونه ای که دوچرخه یکی از نمادهای میاندوآب شناخته می شود و اگر آماری از تعداد دوچرخه ها در این شهر جمع آوری کنید در هر خانه ای حتما حداقل یک یا دو دستگاه دوچرخه در انواع مختلف مشاهده می کنید که اثبات گر این موضوع و نشان دهنده اهمیت این وسیله نقلیه در بین مردم این شهر است.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه