به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «زرین خبر»، شهید «داوود شیرمحمدی» در اول تیرماه سال ۱۳۴۹ در چهاربرج قدیم چشم به جهان گشود. وی که از خانواده باایمان و فقیر بود در دامن پاک مادرش پرورش می‌یافت.
در پنج‌سالگی پدربزرگش را از دست داد و با مادرش در خانه برادرش زندگی می‌کردند. از هفت‌سالگی شروع به خواندن درس و مدرسه رفتن نمود و در اوقات بیکاری مشغول یادگرفتن احکام اسلامی و قرآن بود.
وی تا ۱۱ سالگی به مدرسه می‌رفت. ولی متأسفانه در ۱۱ سالگی چون برادرش را هم از دست داد و سرپرستی دو پسربرادرش بر عهده این شهید گران‌قدر افتاد و شهید بزرگوار مجبور به ترک تحصیل شد و در کارخانه قالیبافی با تمام جدیت شروع به کار کرد و معاش دو برادرزاده و مادرش را تأمین می‌نمود.
وی که در دوران انقلاب سن کمی داشت، ولی از کارهای مأمورین منحوس پهلوی متنفر بود و همیشه از آنها رضایتی نداشت و همچنان در اوقات بیکاری مشغول خواندن و یادگرفتن قرآن در مسجد و نماز از مادرش بود. تا سن ۱۵ سالگی در کارخانه قالیبافی کار می‌کرد و معاش خانه‌ای را تأمین و تهیه می‌نمود.
به سن ۱۵ سالگی که رسید همیشه از رهبر و جبهه می‌گفت و از ۱۵ سالگی تقریباً ۵ بار به‌صورت داوطلب به جبهه‌های حق علیه باطل رفته و در جبهه‌های کردستان، حاج عمران، مهران و پایگاه‌های سپاه میاندوآب فعالیت چشمگیری داشت که پرونده فعالیت‌های این شهید گران‌قدر در پایگاه سپاه حاکی از شجاعت‌های این شهید است.
وی به جز اینکه اعمال روزه و نماز را به جا می‌آورد، قرآن می‌خواند و در شهرهای اطراف در نمازجمعه‌ها شرکت می‌کرد و همیشه در تمام راه‌پیمائی‌ها شرکت می‌نمود و فعالیت خوبی در پراکندن اعلامیه‌های انقلابی داشت.
همیشه می‌گفت که آرزو دارد در راه خدا شهید بشود و به‌تمامی دوستان و اقوام می‌گفت که این جنگ نشان‌دهنده حیثیت و شرف ماست. باید در راه پیروزی اسلام بکوشیم اگر چه شهید بشویم و مال و جانمان را از دست بدهیم. خلاصه این شهید گران‌قدر در جبهه مهران زخمی و در بیست و نهم تیرماه ۶۷ به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
یادش جاویدان و راهش پررهرو باد.
انتهای خبر/
ثبت دیدگاه