به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «زرین خبر»، سرباز ارتش شهید «حیدر خیری»، سال ۱۳۴۵ در «چهار برج» دیده به جهان گشود. به لحاظ وضعیت خانوادگی و کمک به پدرش روزها کار میکرد و شبها در مدارس شبانه درس میخواند. بعد از مدتی به کار بنایی روی آورد و استادکار ماهری شد. در جریانات انقلاب اسلامی بر حسب وظیفه کار روزانه خود را تعطیل میکرد تا در راهپیمایی، شرکت کند. با آغاز جنگ تحمیلی عازم خدمت سربازی شد و باصلابت و ارادهای راسخ مقابل دشمن ایستاد و مبارزه کرد و در نهایت سیزدهم بهمن سال ۱۳۶۵ در قصرشیرین توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید.
روز دوم خرداد سال ۱۳۴۵ کودکی در روستای چهار برج از توابع میاندوآب دیده به جهان گشود که خانوادهاش به لحاظ ارادت خاص به امام اول شیعیان اسم حیدر را برایش انتخاب نمودند.
حیدر دوران کودکیاش را همچون سایر کودکان گذراند، وی به لحاظ وضعیت خانوادگی و کمک به پدرش روزها کار میکرد و شبها به آموختن درس در مدارس شبانه مشغول بود. از همان اوان نوجوانی حس مسئولیت در وجودش جوشان بود. بدین لحاظ و بهمنظور کمک به پدرش مجبور شد تا درس خود را رها کند و به کار بنایی روی آورد. «حیدر» علیرغم سن کم در این کار استادکار ماهری شد. در ۱۲ سالگی دست عجل بزرگترین نعمت زندگیاش را که مادرش بود از او گرفت. اینگونه شد که مسئولیت او در مقابل خانواده، از جمله نگهداری از خواهرش دوچندان شد.
قدمنهادن حیدر به سن ۱۵سالگی مصادف گردید با جریانات انقلاب اسلامی و حیدر که خود تربیتیافته مذهب اسلام بود، بر حسب وظیفه کار روزانه خود را تعطیل و آن همه راه را از روستا تا شهر با پای پیاده میآمد، تا در راهپیمایی شرکت کند، تا اینکه انقلاب اسلامی به رهبری بتشکن قرن، حضرت امام خمینی (ره) پیروز شد. با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی آرزوی دیرینه مردم ایران که رهایی از ظلم و جور رژیم ستمشاهی بود به واقعیت تبدیل شد.
بعد از پیروزی انقلاب هم همیشه در فکر انقلاب و پیشبرد اهداف آن بود و در همین بحبوحه شهید حیدر خیری بنا به مصلحت پدر و اطرافیانش در سال ۱۳۶۱ ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود.
همزمان با رسیدن حیدر به سن قانونی خدمت وظیفه، بدون درنگ به خدمت سربازی اعزام گردید. پس از گذراندن دوران آموزشی در پادگان عجبشیر به باختران اعزام شد و در جبهههای جنوب در کنار سایر رزمندگان به دفاع از آبوخاک ایران اسلامی پرداخت. سربازی رشید و دلاور بود. باصلابت و ارادهای راسخ مقابل دشمن میایستاد و مبارزه میکرد. پس از ماهها نبرد در جبهههای حق علیه باطل، سرانجام سیزدهم بهمن سال ۱۳۶۵ در قصرشیرین توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید و در محل زادگاهش به خاک سپرده شد.
از خصوصیات بارز شهید حیدر خیری که او را متمایز از سایر دوستانش قرار میداد بشاش بودن و رفتار بسیار خوب او با دوستان و خانواده بود که مورد تحسین دوستان و آشنایان و همرزمانش بود. این شهید بزرگوار در آخرین دیدار خود با خانوادهاش، بامحبت و مهربانی بسیار و رفتار خوش از همسر و مادرش و تنها پسرش خداحافظی کرد، و سفارش نمود تا از پسرش خوب نگهداری کنند. بعد رویش را بوسید و رفت. گویی ندایی آسمانی بر دلش نجوا نموده بود که این آخرین دیدارت است و این چنین نیز شد.
روحشان شاد.
منبع: اداره انتشارات بنیاد شهید آذربایجان غربی
انتهای خبر/