به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «زرین خبر»، روزها گذشت و تقویم به بهار و یک فروردین رسید و بلبلان نغمه‌خوان نوای شادی سر می‌دهند.
به‌رسم همه ساله با فرارسیدن بهار و تعطیلات نوروزی، تعدادی از هم‌وطنان در ایران عزیزمان، بار سفر بسته و راهی مسافرت می‌شوند و هر کسی، مقصدی را برای سفر انتخاب می‌کند.
در این میان میاندوآب نیز به‌عنوان چهارمین دشت حاصلخیز کشور در شمال غرب ایران و در کریدور ارتباطی شمال غرب کشور با مردمانی مسلمان، شیعه، خونگرم و مهمان‌نواز که به زبان ترکی آذری سخن می‌گویند و ما بین دو زرینه‌رود (جغاتو) و سیمینه‌رود (تاتائو) زندگی می‌کنند، مقصدی جذاب و زیبا برای مسافران نوروزی است که قصد شمال غرب کشور و منطقه آذربایجان را می‌نمایند.
میاندوآب که به سرزمین آب‌ها مشهور است، رازهای سربه‌مهر و خاطره‌های زیادی از گذشتگان به ارث دارد و هر گوشه‌ای از این منطقه زیبایی‌های خاصی دارد که آشنایی با آنها برای کسانی که قصد سفر دارند؛ خالی‌ازلطف نیست که در ادامه به برخی از آثار تاریخی میاندوآب و مناطق گردشگری این شهرستان نگاهی داشته‌ایم.
مسجد تاریخی طاق
از آثار تاریخی میاندوآب نیز می‌توان به مسجد تاریخی طاق اشاره کرد.
مسجد تاریخی طاق میاندوآب در سال ۱۲۰۲ هجری قمری در دوره قاجاریه به دستور احمدخان بیگلربیگی داماد فتحعلی‌شاه قاجار بنا شده و دارای ۹ شبستان طاق ضربی با اجرهای ۴۰ سانتی‌متر در ۴۰ سانتی‌متر بوده و در فهرست آثار ملی به شماره ۱۹۴۹ به ثبت رسیده است .
تپه تاریخی «داش تپه»
وجود تپه‌ای به نام “داش تپه” در این شهرستان نشان از تاریخ باشکوه میاندوآب و تمدنی کهن دارد؛ ولی تاکنون بسیار ناشناخته مانده و یا از آنها سخن نگفته شده است.
داش تپه به اعتبار آثار قلعه مانندی که روزگاری بر فراز آن بوده و دهانه آن با وسایل و مصالح لازم و با نهایت مهارت مسدود شده است در کنار روستای داش تپه در حوالی میاندوآب قرار دارد و بین اهالی شهر مشهور است که قبر زرتشت پیامبر درون این تپه قرار دارد.
پل تاتائو
پل تاریخی تاتائو (سیمینه‌رود) در ۵ کیلومتری میاندوآب بر روی رودخانه سیمینه‌رود (تاتائو) در کنار جاده میاندوآب به ارومیه بنا شده و قدمت آن به دوره صفویه می‌رسد و این بنا به شماره ۲۰۶۸ در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
این پل جلوه زیبا و خاصی بر روی رودخانه سیمینه‌رود میاندوآب داشته و نظر هر مسافری را به خود جلب می‌کند.
پل کوسه لر
پل کوسه لر یکی دیگر از آثار تاریخی میاندوآب است که در مسیر جاده میاندوآب به چهار برج در روستای کوسه لر بر روی کانالی به نام «آجی گوبی» منشعب از زرینه‌رود، ساخته شده است.
به گفته مورخان باتوجه‌به نوع ساخت این پل؛ قدمت آن را به اواخر دوره قاجاریه برای ارتباط میان دو طرف کانال آب می‌رسد.
رودخانه زرینه‌رود (جغاتو)
وجه تسمیه نام میاندوآب، قرارگرفتن بین دو رودخانه است که زرینه‌رود (جغاتو) و سیمینه‌رود (تاتائو) نام دارند و از آنها به‌عنوان رگ‌های حیاتی دریاچه ارومیه نام می‌برند.
رودخانه زرینه‌رود (جغاتو) از داخل شهر میاندوآب می‌گذرد و از رودخانه‌های دائمی و پرآب است که اطراف این رودخانه و سواحل آن از جمله تفرجگاهی اهالی در روزهای تعطیل است.
سواحل و مناظر زیبا و گردشگرپذیر اطراف رودخانه زرینه‌رود میاندوآب در طول مسیرش؛ در فصل بهار و تابستان پذیرای هزاران مسافر است.
رودخانه سیمینه‌رود (تاتائو)
رودخانه سیمینه‌رود (تاتائو) نیز دیگر رودخانه میاندوآب است که پل تاریخی تاتائو نیز بر روی این رودخانه احداث شده و در ایام مختلف سال، پذیرای مسافران و گردشگران است.
این رودخانه در کنار زرینه‌رود (جغاتو) دو نگین خروشان میاندوآب هستند که بخش اعظمی از آب نگین فیروزه‌ای آذربایجان یعنی دریاچه ارومیه را تأمین می‌کنند.
۴۰ پله اسلام تپه
در جوار روستای اسلام تپه (شاه تپه) در مسیر میاندوآب به چهاربرج، تپه صغره‌ای وسیعی قرار گرفته که ظاهراً محل استقرار حاکمی بوده است.
آثار موجود بر روی این کوه شامل طاق و پله بوده است که در خود کوه حجاری شده‌اند حدوداً ۳۶ عدد پله به سمت داخل کوه حجاری شده و بر بالای پله‌ها به‌صورت اریب و موازی با پله طاق گهواره‌ای تراشیده شده است. این اثر به دلیل تعدد پله‌ها به «قیخ پله» یا «۴۰ پله» نیز مشهور بوده و قدمت آن به هزاره اول قبل از میلاد می‌رسد.
غار جبیکلو
غار جبیکلو یکی از آثار گردشگری و طبیعی در این منطقه است که در محل روستای جبیکلوی به فاصله ۲۵ کیلومتری میاندوآب واقع شده است و یکی از زیبایی‌های طبیعی و گردشگری در ایام مختلف سال به شمار می‌رود.
در کنار اینها باید آثاری تاریخی مانند قلعه هلاکوخان، قلعه جان آقا، قلعه بختک، سد نوروزلو را هم اضافه کنید می‌توان به قدمت تاریخی این شهر پی برد.
میاندوآب، زادگاه افتخار آذربایجان و ایران
اما میاندوآب، زادگاه شهید باکری، فرمانده دلیر و پرافتخار لشکر عاشورا؛ و فخر ایران و آذربایجان است.
شهید مهدی باکری در سال ۱۳۳۳ در شهرستان میاندوآب در یک خانواده مذهبی به دنیا آمد و در روز ۲۵ اسفند سال ۱۳۶۳ و طی «عملیات بدر» براثر اصابت تیر مستقیم مزدوران عراقی، ندای حق را لبیک گفت و به لقای معشوق نایل شد.
شهر دوچرخه ایران
میاندوآب به شهر دوچرخه ایران نیز معروف بوده و عشق و علاقه مردم میاندوآب به دوچرخه بی‌حدوحصر است به‌گونه‌ای که دوچرخه یکی از نمادهای میاندوآب شناخته می‌شود و اگر آماری از تعداد دوچرخه‌ها در این شهر جمع‌آوری کنید در هر خانه‌ای حتماً حداقل یک یا دو دستگاه دوچرخه در انواع مختلف مشاهده می‌کنید که اثبات‌گر این موضوع و نشان‌دهنده اهمیت این وسیله نقلیه در بین مردم این شهر است.
میاندوآب در گذر زمان
به‌طورکلی تاریخ باشکوه میاندوآب مدیون موقعیت جغرافیایی آن است که این شهر در بهترین نقطه آب‌وهوایی و در جنوب شرقی دریاچه ارومیه قرار دارد.
مورخان می‌گویند که میاندوآب در گذر زمان به‌عنوان پایتخت ملل و دول مختلف بوده است، از جمله پایتخت قوم بومی و ملل مانایی‌ها به مدت ۵۰۰ سال، مرکز اقتصادی مادها و پایتخت آتروپادگان، پایتخت زمستانی پادشاهان ایلخانیان (هلاکوخان) و هم چنین مرکز شغلی و اقتصادی اعراب مسلمان نیز بوده است.
میاندوآب در زمان نادرشاه افشار قصبه بزرگی بوده است و در جریان لشکرکشی نادر قلی، سپهسالار وقت ارتش ایران به آذربایجان در سال ۱۱۴۲ هجری قمری از قلعه میاندوآب نام‌برده شده است؛ اما «رحیم حاجی‌زاده»، تاریخ‌نویس میاندوآبی که درباره تاریخ این شهر تحقیق می‌کند، از میاندوآب به‌عنوان نخستین پایتخت ایران نام می‌برد و می‌گوید نخستین کسانی که به ایران وارد شدند، این مکان را به‌عنوان پایتخت خود به دلیل آب‌وهوای معتدل، وجود خاک و آب انتخاب کردند.
جریان مداوم آب و حاصلخیز بودن خاک‌های این منطقه، وجود هوای معتدل، حاکی از آن است این منطقه از دوران باستان مطمح انسان‌های اولیه بوده و سابقه طولانی سکونت انسانی دارد.
از سوغات این شهرستان می‌توان به فرش، قند، گلیم، حصیر و میوه‌جات نام برد و از نظر منابع طبیعی و کشاورزی نیز یکی از قطب‌های کشاورزی منطقه محسوب می‌شود تا جایی که نخستین کارخانه قند شمال غرب کشور بین سال‌های ۱۳۱۰ تا ۱۳۱۵ هجری شمسی در این شهر احداث شده است.
انتهای خبر/
ثبت دیدگاه