به گزارش زرین خبر به نقل از اروم نیوز، خاطره بمباران شیمیایی سردشت توسط ارتش بعثی عراق در تاریخ ۷ تیرماه ۶۶ و با بهرهگیری از ۴ بمب شیمیایی در نقاط پرتردد این شهر بارها توسط جانبازان و خانواده شهدای این فاجعه جنگی بازگو شده و هر یک به روایت گوشهای از آن روز شوم در تاریخ پرداختهاند.
در جریان بمباران شیمیایی سردشت ۱۱۰ نفر از مردم شهر شهید و بیش از ۸ هزار نفر نیز دچار عوارض گازهای سمی نظیر خردل شدند که تا امروز هم آثار این گازها بر پیکره سردشت ماندگار بوده است.
تولد نوزادانی دارای مشکلات ذهنی و جسمی خاص و ابتلای اهالی شهر به بیماریهای تنفسی و روحی تنها گوشه ناچیزی از درد مردم سردشت است که در روزمرههای زندگی ناپدید شده و از دید مسئولان و مدیران دولتی و سایر مسئولان به دور مانده است.
هرچند در این ماجرا ردپای رژیم بعثی عراق پررنگتر از سایر دولتهای حامی حقوق بشر دیده میشود، اما نباید نقش پشتیبانی نظامی و تجهیزاتی آلمان، فرانسه و آمریکا از صدام و رژیم بعثی عراق را در این بمباران نادیده گرفت.
متاسفانه در داخل کشور و توسط دستگاههای مختلف زیرمجموعه قوای ۳ گانه نیز توجه چندانی به مقوله سردشت نشده و تمام همکاریهای دولت، مجلس و قوه قضائیه محدود به افتتاح سالنهای همایش، بازدید از بیمارستان مصدومان شیمیایی و نیز برگزاری دورهای معاینات پزشکی برای مردم این شهر بوده است.
* شعارزدگی در میدان دفاع از حقوق مردم شیمیایی سردشت
«محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه کشورمان، سال گذشته در پیامی به مناسبت همایش سالروز بمباران شیمیایی سردشت که توسط سخنگوی این وزارتخانه قرائت شد، بازدید تعدادی از پزشکان و متخصصان خارجی از بیمارستان بقیهالله الاعظم(عج) را جزو اقدامات موثر این وزارتخانه در معرفی مظلومیتهای سردشت عنوان کرده بود!
وی، همچنین هماهنگی با بنیاد شهید در راستای شرکت دادن انجمنهای غیردولتی جانبازان شیمیایی در کنفرانس دول عضو کنوانسیون سلاحهای شیمیایی و نیز آمادگی برای اعزام هیاتی از راویان و جانبازان شیمیایی موزه صلح ایران به مراسم سالگرد بمباران هیروشیما را جزو اقدامات و توانمندیهای وزارت امور خارجه برشمرده و عنوان کرده بود که امیدوار است با این اقدامات سردشت هم همانند هیروشیما در سطح جهان معرفی شود.
این سخنان وزیر امور خارجه به نیکی نشان دهنده اوج زحمات و تلاشهای مسئولان دولتی برای احقاق حقوق خانواده شهدا و جانبازان شیمیایی سردشت است که طی ۳۴ سال گذشته انجام شده و باعث شده تا امروز هیروشیما به شهری بینالمللی تبدیل شود اما نفسهای سردشت در کنج عزلت به شماره افتد.
* دولت از اجرای قانون شناسایی جانبازان شیمیایی سردشت امتناع میکند
دبیر انجمن دفاع از حقوق مصدومان شیمیایی سردشت، با اشاره به کمکاری دستگاههای مختلف در معرفی و احقاق حقوق مردم سردشت در سازمانهای بینالمللی، میگوید: متاسفانه با گذشت ۳۳ سال از بمباران سردشت، هنوز شاهد هستیم که دولتها از اجرای قانون الزام شناسایی مصدومان شیمیایی در این شهر ممانعت کرده و این قانون از سال ۶۸ تاکنون به مرحله اجرا درنیامده است.
«رحیم واحدی» با انتقاد از عدم توجه قوای ۳ گانه به موضوع سردشت و عوارض بمباران شیمیایی این شهر در میان مردم، عنوان میکند: دوقت، مجلس و قوه قضائیه در این مسیر همکاری مناسبی نداشتهاند که این خود باعث عدم موفقیت انجمن در معرفی بهتر سردشت بوده است.
وی، نبود شناخت پزشکی از اثرات شیمیایی و گاز خردل را جزو مهمترین مشکلات در زمینه احقاق حقوق مردم سردشت دانست و گفت: متاسفانه کمیسیونهای پزشکی طی سالهای گذشته تنها به بررسی وجود عوارض شیمیایی در مصدومان میپردازند و در این زمینه هیچ همکاری با مردم سردشت ندارند چراکه این مردم رنج دیده پس از سالهای متمادی همچنان با آثار غیرقابل جبران عوارض بمباران شیمیایی مواجه هستند.
* تنها ۱۵۰۰ نفر از ۸ هزار نفر جانباز محسوب میشوند
هرچند بر اساس گفته مسئولان، ۸ هزار نفر از اهالی سردشت در زمان بمباران و پس از آن تحت تاثیر گازهای سمی و بمباران شیمیایی ارتش بعث عراق قرار گرفتند، اما آنچه در این میان حائز اهمیت و غیرقابل کتمان است، وجود تنها یک هزار و ۵۱۸ نفر از اسامی مصدومان این شهر در میان آمار جانبازان کشور است.
این امر بر اساس بررسیهای پزشکی محاسبه میشود که البته هنوز نتیجه مشخصی از آن منتشر نشده و تنها بررسیهای عمومی در کنار بستریهای دورهای جانبازان دارای شناسههایی ویژه پزشکی گواه این شناساییها بوده است.
متاسفانه در طول تمام سالهای پس از بمباران، حمایت و پیگیری مسئولان از مردم شیمیایی زده سردشت به شعار و ارائه بیانیه و پیام همدردی محدود شده و اهالی این شهر با وجود مشکلات فراوان در حوزههای مختلف همچنان امیدوار به آینده و همراهی مسئولان در مسیر دفاع از انقلاب اسلامی گام بر میدارند.
آنچه به طور یقین مشخص است و باید مدنظر مسئولان به ویژه مدیران دولتی مرتبط با جانبازان شیمیایی سردشت قرار گیرد، رسیدگی مطلوب و دارای اولویت ویژه به مشکلات خانوادههای ساکن در این شهر به خصوص در شرایط فعلی کرونایی است که باید بهتر از قبل و با نگاهی جامع انجام شود.
پیگیری حقوقی حمله شیمیایی به سردشت، ارائه راهکارهای مناسب برای حضور نمایندگان مردمی در مجامع بینالمللی، بررسی وضعیت مصدومان و جانبازان شیمیایی در مراحل مختلف و نیز توجه ویژه به موضوع حمایت از مصدومان شیمیایی از خواستههایی است که در سالیان مختلف توسط مردم سردشت و حامیان آنها فریاد زده شده ولی نه گوش شنوایی بوده و نه عزمی برای رسیدن به نقطه متعادل در این زمینه.
انتهای پیام/