به گزارش زرین خبر، صدای پای کاروان می آید، کاروان حسینی به محرم که نزدیک می شود، هر لحظه به سرزمین کرب و بلا و دشت نینوا نزدیک و نزدیک تر می شود.
شور حسینی همه جا را فرا گرفته و در همه نقاط شهر و روستاها علم ها و بیرق های سیاه رنگ برافراشته شده اند که نشان از فرارسیدن ماه عزا و ماتم حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و یاران باوفایشان دارد.
تکیه‌ها و حسینیه‌ها پیراهن نیلی به تن کرده‌اند و هرکس را که می‌بینی انگار درون سینه‌اش ابری عزا گرفته است و در دلش محشر کبرایی برپاست.
کم کم دسته‌های عزاداری شکل می‌گیرند؛ اشک‌ها دسته دسته از راه می‌رسند و دسته‌های زنجیرزنی از آسمان تا حسینیه دل و از آنجا تا نفس‌های تنگ غروب صف می‌کشند.
مراسم اعلان عزای عمومی در نقاط مختلف نیز به عناوین مختلف برپا بوده و هر چه به محرم نزدیک می شویم، رونق بیشتری می گیرند.
اما این روزها، میاندوآب دیار شهید باکری ها نیز حال و هوای عاشورایی به خود گرفته و مردم مومن، ولایت مدار میاندوآب در تدارک برای ایام عزای امام حسین(ع) ویارانش، خیمه های عزا برپاکرده و علم های سیاه را بر سر کوچه ها و خیابان ها برافراشته اند.
هیئت های عزاداری در محلات مختلف شهر و در مساجد، حسینیه ها و تکایا مراسم اعلان عزا را برگزار می کنند.
در مورد آئین طشت گذاری که یکی از سنت های مردم آذربایجان و به ویژه اردبیل است ،چند سالی می شود که به صورت منظم در میاندوآب و با حضور مداحان مشهور آذری از اردبیل برگزار می شود، گفته می شود طشت نماد مشک سقای کربلا، آب به عنوان نماد رود که به روی امام حسین (ع) و یارانش بسته شده، بوده است.
در آئین طشت گذاری دسته هاى زنجیرزنى و سینه زنى با نوحه سرایی و حمل علم های عزاداری، به یاد تشنگان کربلا، مشکى را پر از آب کرده و آن را به همراه طشت هایى از جنس برنز یا مس که به طور معمول بر دوش ریش سفیدان هر محله حمل مى شود، به مسجد می برند و بعد از طواف مسجد، طشت ها در جاى مخصوص خود قرار گرفته و با خواندن دعاى مخصوص طشت گذارى، پر از آب می شود.
هم چنین شعرسرایی و سخنرانی یکی از علما و روحانیون محلی نیز از دیگر بخش های این مراسم معنوی و با شکوه است.
انتهای پیام/