به گزارش زرین خبر، صدای پای نوروز می آید و همه مردم در تکاپو هستند، تکاپو برای استقبال از بهار و نوروزی دوباره.
چهارشنبه سوری را نیز پشت سر گذاشته ایم و امروز در آخرین چهارشنبه سال قرار داریم و مردم نیز آئین ها و رسوم سنتی خود را در این ایام به جای می آورند و به تبع آن مردم آذربایجان و میاندوآب هم با آئین هایی خاص این روزها را گرامی می دارند و هستند کسانی که رغم پیشرفت ها و تکنولوژی هنوز هم به آداب و رسوم خود پایبند بوده و آن را اجرا می کنند حتی اگر متفاوت از قبل باشد.
مردم میاندوآب نیز در این زمینه، صبح آخرین چهارشنبه سال که می شود بر سر چشمه رفته و آئین سنتی«چشمه باشی» اجرا می شود.
در این آئین که امروز در میاندوآب در رودخانه زرینه رود و سیمینه رود این شهر برگزار می شود، مردم با رفتن بر سر آب چشمه ها و رودها، کوزه هایی را که در شب آخرین چهارشنبه سال تهیه کرده اند، پر از آب می کنند البته در گذشته رسم بر این بود که مردم ضمن شادی و روشن کردن آتش، سه یا هفت بار از روی آب می‌پرند و برای خود در سال جدید آرزوی سلامتی می‌کنند که امروزه کمتر شاهد این موضوع هستیم.
در مورد چرایی بردن کوزه برای آب آوردن از چشمه ها، بزرگان می گویند که کسانی که این آئین را انجام می دهند، با خود کوزه هایی را به همراه برده و معتقد بودند که آب‌ها هنگام تحویل سال از نو متولد می‌شوند و کوزه‌های کهنه خود را شکسته و کوزه‌های تازه را با آب پر می‌کنند تا در سال جدید به کنج اتاق‌ها بپاشند یا در مشک بریزند یا چایی دم کنند و به این ترتیب ضمن دور کردن قضا و قدر الهی برای آنها در سال جدید مایه برکت باشد.
در میاندوآب نیز که شهر آب هست، آب در باور مردم نشانه روشنی و پاکی بوده و گذشتگان معتقد بودند که با این کار، سال جدید، سالی سرشار از روشنی و زلالی و پاکی خواهد بود.
بزرگان و ریش سفیدان میاندوآب در مورد آئین “چشمه باشی” نقل می کنند که در گذشته نه چندان دور برای این روز مردم لباس های تمیز و تازه خود را می پوشیدند و کوزه تازه ای که در بین اقلام خرید چهارشنبه قرار داشت را از آب تازه پر کرده و چایی صبحانه روز چهارشنبه شان را از همان آب تهیه می کنند.
گفتنی است که در آذربایجان، ۴، چهارشنبه آخر سال جشن گرفته می شود و بر اساس باورهای مردم آذربایجان نخستین چهارشنبه اسفند ماه چهارشنبه باد، دومین آن چهارشنبه خاک، سومین چهارشنبه آتش و چهارمین آن چهارشنبه آب بوده و اعتقاد بر این است که در این زمان از یخ بستن خاک کاسته می‌شود و زمین نفس می‌کشد.
در بین چهارشنبه های آخر سال، مفصل ترین مراسم نیز متعلق به آخرین چهارشنبه سال یعنی چهارشنبه سوری هست که گفته می شود که در این چهارشنبه به خاک، بخار و گرمی نفوذ می کند و زمین از خواب زمستانی بیدار می شود.
در چهارشنبه آخر سال مراسم، آیین ها، بازی ها و جشن های زیادی برگزار می شود اما همه اینها به معنی ابدیت، جاودانگی و امید است که اهالی منزل قبل و یا بعد از خوردن شامی که به این مناسبت پخته شده است، آداب و رسوم متفاوتی را اجرا می کنند.
بیشتر آداب چهارشنبه سوری با مضمون اصلی نو شدن، رهایی از بیماری و مشکلات سال گذشته و دور کردن بدشگونی، پلیدی و افکار ناپسند از خانه و خانواده است.
در میاندوآب، نیز به رسم مردم آذربایجان، مردم صبح روز چهارشنبه و نزدیک طلوع آفتاب از بزرگترها گرفته تا کودکان، دسته دسته بر سر رودخانه زرینه رود و سیمینه رود رفته و آئین های ویژه این روز را برگزار می کنند.
اما متاسفانه مواد محترقه تنها محدود به چهارشنبه سوری نشده و مواد محترقه آئین”چشمه باشی” را نیز تحت تاثیر قرار داده و امروزه مردم بیشتر به جای اینکه به این آئین سنتی بپردازند تنها بر سر چشمه سارها حضور یافته و نظاره گر انفجار ترقه و مواد محترقه های مختلف در این مکان می شوند.
انتهای پیام/
