به گزارش زرین خبر، ۲۶ مرداد در تقویم کشورمان سالروز بازگشت آزادگان سرافراز به میهن اسلامی است؛ آزادگانی که سال های اسارت را تحمل کرده وبا سربلندی و عزت به خاک ایران اسلامی گام نهادند و روزی است که بسیاری از چشمان منتظر، سرشار از اشک شوق دیدار با عزیزان خود شده و مردم ایران اسلامی میزبان فرزندان خود پس از سال ها اسارت در بند دشمن بعثی شده اند.
در پایان جنگ هشت ساله ایران و عراق که از ۳۱ شهریور ۵۹ شروع و در مرداد ۶۷ به پایان رسید، حدود ۴۰ هزار رزمنده ایرانی به اسارت نیروهای عراقی درآمدند و همچنین ۷۰ هزار اسیر عراقی نیز در اختیار ایران بود که بعد از دو سال از آتش بس، مبادله اسیران جنگی میان ایران و عراق، در تاریخ ۲۶مرداد ۱۳۶۹ آغاز و کار مبادله اسرا تا اسفند ۱۳۸۱ به طول انجامید.
شهرستان میاندوآب هم در دوران دفاع مقدس نقش مهمی داشته و مردم غیرتمند میاندوآب دوشادوش هموطنانمان در جبهه های نبرد حق علیه باطل حاضر شده و در لشکر همیشه پیروز و خط شکن عاشورا، حماسه ها آفریدند.
میاندوآب در هشت سال دفاع مقدس ۸۵۰ شهید و ۱۸۲ آزاده و یک هزار و ۵۳۳ جانباز و در راس همه آنها شهید مهدی باکری، فرمانده دلاور و رشید لشکر عاشورا را تقدیم نظام و انقلاب اسلامی کرده است که سندی بر ایثارگری مردم این شهر است.
باید گفت آزادگان، اسوه های صبر و بردباری هستند و اگر ایثارگری و فداکاری این عزیزان در کنار جانبازان و شهدای گرانقدر ما نبود، اکنون ما در امنیت و آرامش نبودیم .
ما باید همواره قدردان خون شهدا و ایثارگری های رزمندگان اسلام باشیم و از سوی دیگر در سینه های این عزیزان اسراری وجود دارد که باید بر روی کاغذ بیایند تا با رشادت های آنان آشنا شویم.
لذا در این زمینه پای خاطرات دو تن از آزادگان نشستیم و از دوران اسارت آنها شنیدیم.
بعثی ها، اسرای ایرانی را تحت انواع شکنجه قرار می دادند
ابراهیم منصوری یکی از این آزادگان است که دارای ۴۰ درصد جانبازی و هفت ماه و سه روز سابقه اسارت بوده و در عملیات های مختلفی در دوران جنگ تحمیلی از ناحیه دست و پا و نیز شیمیایی شدن مجروح شده است.
این آزاده که در دوران اسارت هم سلولی مرحوم ابوترابی بوده است، در مورد اسارتش اینگونه می گوید: در یکی از عملیات ها در هویزه به محاصره افتادیم ، در نتیجه درگیری ها، من از ناحیه دست راست زخمی شدم و چند تن از بچه ها نیز شهید شدند، تا صبح در آنجا بودیم وصبح نیز در آنجا به اسارت دشمن درآمدیم.
وی گفت: ما را به بصره انتقال دادند که بر اثر شکنجه ها و آثار جراحت، چند نفر از بچه ها نیز در آنجا شهید شدند و فقط سه نفر ماندیم.
منصوری افزود: ما را آنقدر شکنجه می کردند که از شدت شکنجه بیهوش می شدیم، به گونه ای که وقتی چشممان را باز می کردیم، خود را در جای دیگری می دیدیم و یک روز نیز چشم های ما را بسته وبه یک جای ناشناسی برده و ما در سلولی انداخته و چشم ما را باز کردند، دیدم۶-۷ نفر از رزمندگان در آنجا هستند، مرحوم ابوترابی نیز بود.
وی خاطره کوتاهی هم از سید آزادگان نقل کرده و این گونه گفت: خیلی سید بزرگواری بود، به بچه ها و من روحیه می داد، روزی نبود که روزه نباشد وقرآن نخواند وعراقی ها هم هروقت می خواستند من و یا یکی از بچه ها را به بازجویی ببرند، اجازه نمی داد و مقاومت می کرد.
نفوذ منافقین به اردوگاهها با هدف جذب نیرو
مهدی اسماعیلی آزاده و ایثارگر دیگری است که در مورد دوران اسارت می گوید: یکی از برنامه های منافقین جذب نیرو از اردوگاهها بود و در این راستا به اردوگاهها آمده و می خواستند نیرو جذب کنند، ما در”رمادیه” که از ۴ کمپ تشکیل یافته بودیم، در کمپ سوم عمدا تعدادی از افراد نخاله و منافقین را آورده بودند و در واقع نفوذی بودند تا در آنجا به بچه ها نزدیک شوند که خوشبختانه ناکام ماندند و وضعیت به گونه ای شد که در آنجا حتی نتوانستند افراد نفوذی خود را نیز نگه دارند و حتی سردسته آنها نیز جرات نکرد به داخل اردوگاه بیاید و از بیرون و پشت سیم خاردار سخنرانی کرد.
وی گفت: یادم هست در آنجا در کمپ ۲و۳ درگیری رخ داد که حتی برخی از بچه ها را سه تا هفت روز به انفرادی بردند و وضعیت زندان انفرادی در اسارت را آزادگان بهتر می دانند.
اسماعیلی افزود: در آنجا وحدت بین اسرا اجازه نداد منافقین به اهداف خود برسند و کاری از پیش ببرند و در آنجا بود که ما تاثیر وحدت را به عینه مشاهده کردیم.
رزمندگان اسلام، هر آنچه داشتند بر طبق اخلاص گذاشته و در جبهه ها حاضر شدند و در راه دفاع از ناموس، مال و جان و دین مردم و انقلاب و نظام و ولایت سخاوتمندانه جان نثاری کردند که رشادت های این عزیزان در قالب سخن بیان شدنی نیست.
باید گفت آزادگان و یادگاران دوران دفاع مقدس، سرمایه ها و گنجینه های ارزشمند و اسوه های صبر و استقامت هستند که باید خاطرات این عزیزان نگارش شده و در تاریخ ثبت شود.
انتهای پیام/
