آیا حرمت عزاداری سید الشهدا از عزیزانمان کمتر است؟/ هنجارشکنی برای جلب توجه در ماه محرم

به گزارش زرین خبر به نقل از آناج،

فرناز پورعباس: اندک اندک صدای پای محرم می‌رسد، ماهی که أرض و سما در آن خون گریه می‌کنند و ایرانیان نیز به رسم ارادت و دلدادگی به ابا عبدالله برای این ماه آماده می‌شوند، سیاه پوش کردن خیابان‌‌ها و شروع عزاداری دسته جات و هیئت‌‌‌ها کم کم در سطح شهر دیده می‌شود اما همراه با این عزاداری و شورحسینی رواج برخی کارها عزاداری‌‌های این ماه را تحت شعاع قرار می‌دهد.

سد معبر و ایجاد ترافیک در خیابان‌‌ها، ایجاد آلودگی صوتی و مزاحمت برای دیگران از جمله بدعت‌‌هایی است که بعضی دسته جات عزاداری در این ماه ایجاد کرده‌‌اند که در بسیاری از مواقع نیز باعث آزار مردم می‌شوند، از طرفی دیگر بعضی پوشش‌‌های غیر متعارف چه در بانوان و چه آقایان به اسم لباس عزاداری جزئی از هنجار شکنی‌‌های این ماه شده است که موجب شکستن حرمت محرم می‌شود.

آرایش‌‌های زننده و عجیب نیز آلوده به این عزاداران شده است، آرایش‌‌هایی که چهره‌‌ای زشت و زننده از برخی عزاداران این ماه به ظهور می‌‌گذارد. اگر اصل عزاداری برای تمامی ائمه را در نظر بگیریم این عزاداری‌‌ها برای یاد رشادت‌‌‌‌ها و از جان گذشتگی‌‌های این بزرگان برای احیای دین است و دست زدن به کارهایی که باعث جلب توجه برای دیگران می‌شود در منافات کامل با روح این عزاداری‌‌ها است.

به خاطر بیاوریم که اگر یکی از عزیزانمان را از دست دهیم آیا با همین پوشش و آراستگی در مجلس ختم حاضر می‌شویم و یا اگر کسی با این نوع ظاهر حاضر شود آن را توهین به خودمان تلقی نمی‌کنیم؟پس چگونه است که در عزای سالار شهیدان به این قبح شکنی‌ها تن می‌دهیم و پیرو فرهنگ غلطی می‌شویم که مشخص نیست نشات گرفته از کجاست.

کافیست به بیست تا سی سال قبل از این روزها برگردیم تا ببینیم عزاداری‌‌هایمان تا چه اندازه رنگ خودنمایی و جلب توجه گرفته است و از اصل عزاداری دور شده است، تنها چند سال از زمانی می‌گذرد که شروع محرم شروع تکیه‌‌ها و هیئت‌‌ها و خط بطلان کشیدن بر انواع گناه‌‌های کوچک و بزرگ بود هرچند به صورت موقت.

اما عزاداری‌‌های امروز شروع انواع گناه شده است؛ از ایجاد آزار و اذیت برای دیگران تا خودنمایی دختران و پسران جوان در خیابان‌‌ها به اسم عزاداری که باعث می‌شود به جای به نمایش گذاشتن چهره واقعی محرم تنها چهره‌‌ای مکدر به خاطر فرهنگی نادرست برای نسل های بعدی به جا بماند.

اندکی به اصالت‌‌هایمان برگردیم به جایی که هرچیزی حرمت خودش را داشت، جایی که فرق فاحشی بین عزا و عروسی بود و به حرمت صاحب خانه‌‌ای که میزبان بود،مهمان رسم ادب به جای می‌‌آورد و از انجام بسیاری از کارها اِبا می‌کرد، حرمت این ماه را نگه داریم.

انتهای پیام/